Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

22 Nisan '08

 
Kategori
Anılar
 

Matematik sınavındaki heyecan

Matematik sınavındaki heyecan
 

Tek katlı mavi boyalı büyük bir okuldu. Sınıfın tavanı yüksek 40-45 kişilik öğrenciler, üçer kişilik sıralarda otururdu. Öğretmeni Işıl’ı çok severdi, adları da aynıydı üstelik.

Öğretmeni yazılı yapacağını söylemişti bir gün önceden, bu gün heyecanlı bir gündü onun için. Matematikten yazılı olacaklardı ve yazılı heyecanına henüz alışamamıştı. 1/B sınıfının ufak, tefek, arkadan tutturulmuş birde kurdele bağlanmış saçlarıyla sarışın, şirin kızı matematikte başarılıydı başarılı olmasına ama yinede sınavdı bu. Masalar hazırlandı, aralara çantalar kondu. Kimse kimseye bakmayacaktı. Işıl, birinci soruyu çözmüştü sıra ikinci soruya geldiğinde birden göz bebekleri kocaman oldu. “Bu soruyu biliyorum ben” dedi, içinden. Sıraların yıpranmış olmasından dolayı kağıtların altına konulan üzeri çiçek desenli defterin kapağını açtı, kalbide bir yandan hızlı hızlı atmaktaydı. Sayfaları sessizce çevirdi ve sorunun aynısını buldu.

Hayatında hiç olmadığı kadar büyük bir çabuklukla sorunun cevabını kağıda geçirmeye başladı bir yandan da kafasını kaldırıp öğretmenine bakıyordu. Nihayet cevabı yazdı ve diğer soruları da çabucak cevapladı. Öğretmen kağıtları toplamaya başladığında kalbi o kadar hızlı atıyordu ki bir an önce kağıdını verip koridora koştu. Belki de hayatında çektiği ilk kopyaydı ve bundan sonra bu kadar başarılı olabilecek miydi? Ya öğretmeni görseydi, arkadaşlarının karşısında başı dik bir daha durabilecek miydi? Ama O, onun kopya olduğunu bile bilmiyordu ki; sadece tek bir soruya bakıvermişti. Kimseye söylemedi, söyleyemedi elma gibi kıpkırmızı olmuştu yanakları. Gelecek yıllarda okulu temsilen yapılan bilgi yarışmalarında matematik sorularında hep ona görev verileceğini nereden bilebilirdi ki, başarısını kopyaya mı borçluydu. Değildi tabiî ki.

Yıllar sonra yaptığının yanlış olduğunu fark etse de onun için değişik bir heyecandı. Kopya çekme konusunda lise ve üniversitede bu kadar başarılı değildi. Nedense çocukluğun verdiği bir masumiyetle sanki kendince bir zafer kazanmıştı. O kız bu gün büyüdü ve bu satırları yazarken tüm anıları gözünde canlanıverdi birden.

 
Toplam blog
: 82
: 1963
Kayıt tarihi
: 13.10.06
 
 

Müzik ve amatör fotoğrafçılıkla ilgileniyorum. Yazma isteği içimde vardı. Mutlaka bir gün düşünce..