Mavi canverensin

Sensiz sabahlarım çok ayaz çiçeğim...

Ağlama boşuna ki;

İçinde gözyaşlarım kalsın biraz.

Yüreğimi dağlama yeter artık,

Bitsin deniz yaşların, durulsun azgın dalgaların.

Mavi canverensin,

Hislerimin mabedisin sen,

Gül artık yaban çiçeğim etme naz.

Zaten kalmadı bahtiyar olan,

Gülen az...

Her acına ortağın olurum,
Eğer var ise sonunda sevinmek ve yâdigâr olmak
Ben o kederi içimde hapsederim be gülüm...

Nefesimde sen, hayallerimde biz olurum.
Yosun tutan duvarlarımda meşk şerbeti olur,
İlik ilik dalgalanırım derya pınarlarımda...

Şimdi; ölümsüz bir şarkının peşinden eriyen
Tıfıl bir cücedir, pencereme aks eden cümlelerim.
Her öznede gizliyim...
Her çığlıklarımda belirtilerim yüklemlerimde can bulur.
İçimde yaşadığım güzelliği, öyle güçlü,
Öyle eşsiz imgelere,
Âşikar melodilere dönüştürmeliyim ki;
Ortaya çıkan,
Allahımdan senin namına dilediklerim olsun...

Seni payidar korusun...