Mavi hüzün

Ah! Ben gene Atam hakkında yazacağım... Yazmadan duramayacağım. Hüzünlü gözleriyle karşılaştık bu gün, bana baktı mavi bir hüzünle, ben de ona baktım ağlayacak gibi...

İstanbul Valiliği'nde karşılaştık Atamla bu gün. Çok sevgili bir yakınımın yurt dışı işlemleri için Valiliğe gittik bu gün. İşlerimiz Hukuk İşleri Şefliği'nde idi. Şef Hanım insanlara öyle güzel muamele yapıyordu ki sormayın gitsin! Bi de ' Vatadaşlar bitmiyor ki ' diye şikayette bulunmuş arkadaşıma. Açıkcası odada durmadım ve dışarı çıktım. Çünkü çıkmasam kendimi tutamayacak ve bu hareket tarzının yanlış olduğunu söyleyecektim ama bu sefer acil olan işlerimiz yarım kalacaktı belkide... Yapmadım yani. İşte o sırada mavi hüzünlü gözlerle karşılaştım. Giden düzene, insanlar yapılan muameleye, ülkeye ve bize üzülen Atam'ın mavi dev gözleri... O kadar canlıydi ki içim burkuldu. Ah! diye bakıştık birbirimize. Hanımı şikayet etmek istedik oraya karışamadıklarını, bu bölümün ayrı olduğunu, şikayeti gene Hanıma yapmak zorunda olacağımızı söylediler. Ne komik ŞEFİ KENDİNE ŞİKAYET ETMEK. O da hemen ' Aaa çok özür dilerim nasıl böyle davrandım hemen kendimi cezalandırmalıyım hatta uyarı vermeliyim kendime, olmadı işten uzaklaşmalıyım ki anlayayım bişeyleri' dicekti. Acaba memurlara insanı itme kakma, yüzen bile bakmadan tükürür gibi konuşma, evrakları insanın kafasına atacak gibi davranma, işleri uzatabildiği kadar ( herşeyin benim elimde edasıyla) davranma hakkını kim onlara veriyor. Kademeyse ben onla yarışacak hatta ondan daha yüksek kademeye sahibim. Herşeyden önce ben vatandaşım, o benim işlerimi halletmek için orada ve bunun için maaş alıyor. Önce insanın bunun bilincinde olması lazım. Neden, ne için bulunduğu kademede olduğunu bilen biri zaten böyle davranmaz. Bu Hanım'ın yaptığı sadece ego tatmin etmektir. Kendisi masasının önüne gelen kişiyi' Masamın önünden çekil yanda durcaksın ' diye azarlarken diğer memurlar iş saatinde ofiste ceviz kırıp, ortamı kadınlar hamamına çevirebiliyorlar... Şimdi burada hakkımı savunmak, bu kişiyi şikayet etmek benim hakkım değil mi? Kapıdan geri dönüyoruz ve Vali Yardımcısı Sekreterin'ne durumu izah ediyoruz. Açıklaması gene Hanımı kendisine şikayet etmemiz gerektiği. Mavi hüzünlü gözlerin sahibi durduğu resimden hiçbir şey yapamıyor. Belki de bunun hüznünü yaşıyor. Oysa ne de gönül rahatlığıyla koskoca rejimi ve devleti bize emanet etmişti...

NOT: İŞİNİ HAKKIYLA YAPAN MEMURLARA SONSUZ SAYGIM VARDIR. ZATEN ONLAR KENDİNİ BİLİYOR VE BU YAZIYA HİÇ ALINMAYCAKLARDIR.