Mavi yazım

Ve şimdi her yer masmavi…

Gözlerimin görebildiği uçsuz bucaksız gökyüzü gibi…

Bütün renklerden arındırılmış bir damla suyun en çok halisin okyanus misali…

Soluk soluğa okuduğum mavi kapaklı bir kitabın en güzel cümlesisin virgülden önceki…

Korkularımın dev kahramanı, hayallerimin en masum halisin bir bebek gibi…

Sen…

Okunmamış hikayelerin heyecanısın…

Bekleyişlerimin son durağısın…

Kapatılan defterlerin açılan umutlarısın…

Yaktığım gemilerin keşfedilmemiş limanısın…

Mevsimi olmayan bir çiçeğin en güzel halisin…

Kayboluşlara inat uzağımda arayıp ruhumda bulduğum adamsın…

Sen…

Bütün düğümlerin en kör halisin, sadece benim açabildiğim…

Yüreğimdeki volkanın, dilimdeki kıvılcımısın sözcüklerin yetersizliğinde…

Gecelerin aşksız bıraktığı gündüzlere ağıtsın gözlerde…

Bütün gitmelerin muhtacısın gözlere, sözlere…

Sen…

Bayramlara küskün bir çocuğun her gününü bayram sevinciyle yaşatansın…

Yıllarca süren hasretin vuslatı, bir ömrün ilk günüsün…

Ayrılık saatlerinin kavuşma zamanısın…

Şubat ayında karlanmış dudaklarımın sıcak nefesisin…

Aynalara bile küsmüş bir bedenin aynasısın…

Sen…

Sensiz karanlıkların mavi ışığısın…

Alnıma yazılmış en güzel yazısın mavi umutlarla…

Sen alnımın mavi yazısın sonsuzlukta…