Mavinin şiiri

Bir adamdı her şeyden önce 
Gökyüzü mavisi gözleri 
Kötülükten başka ne görmüştü gayri 

18.nci doğum gününün evvelsinde başladı her şeye 
İnsanların içine girmeye 
Ve insanlığı terk etmeye 
Ve merhametsizliğe 
Alerjik envai çeşit hastalıklarla savaş vermeye 
Milliyetçiliğe 
Ve politik daha bir sürü zırva ideolojiye 
Ve isyana, imansızlığa 
Küfre ve şirke 

Ve tam 22'sinde sıyırdı evlilik yüzüğünü ince uzun piyanist parmakları 
Gözleri, harita mühendislerinin çizmeyi unuttuğu 
Okyanus ortasında bir ada gibiydi 

Rakının dibini görmeye başladı 
Ölümü arzuladı 
Sessizliğe ve yalnız başına hiç tanımadığı bir şehir de 
Gezip tozmaya 22'sinde alıştı 
 

Sonra onu gördü. 
Birden bire. 
Sonra birden bire sevdi 
Bir uçurtma ipini küçük bir çocuğun parmakları arasından alan rüzgar gibi birden bire. 
Güneş yeniden doğdu 
Gece, üzerine donanma fişeği atılmış deniz gibi birden bire parladı 
Ve imanına sarıldı Bereketzade de 
Mavi bir adam. 


Emre Erden