Maziden Bir An

Sıcak bir yaz günü
biçilir otlar

Dinlence vakti
bir armut ağacı altında
örs ve çekiç arasında
dövülürdü çelik kör tırpanlar
kaynaktan çıkan suyla
özden, ilk kaynaktan
karışırdı ekşi yayık ayranlar
bir çocuk ve hayat yorgunu bir adam
dallar rüzgârla orkestra olurken
uyuklardı bir süre iki insan
yeşil yataklar üstünde mavi yorganlarına sarınıp
dururdu dünya, dururdu zaman bir süre...

Yeniden doğarken, hayata doğayla
suya, bir damla yeşile
yarına, uykudan uyanışa
umut olur doğuşlar.

Güzeldi her şey, yoktu hiçbir şey oysa
zaman yok, tasaya, kedere
açlığa kuru bir ekmek, haşlanmış birkaç patates
beden yorgunluğu, uyuyunca geçer.

Azalt dertleri yaşamaya bak
öyle de geçer,
böyle de geçer,
hayat bu