MB 2010 Ağustos bilançocukları

MB haftalık bültenin belirttiğine göre geçen hafta, günde 70.000 farklı blog okunmuş. 7 günde 490 küsur bin etmiş. Tahmini olarak bunun 150-200 bininin farklı bloglar olduğu kanısındayım. Daha önceki sayısal kestirimlerden buraya vardım.


Şimdi bu sayıya bakıp da, MB eskisinden az okunuyor diye iddia etmek pek gerçeğe uymaz gibi.


320.000. bloga varmak üzereyiz ama silinen binlerce blog da var. De sen ona 300.000. (Silinen yazar oranının % 5 olduğunu bakarak, bu sayıya vardım.) Yani, blogların yarısı, her hafta okunuyor.


7.000. yazara vardığımızda, 6.630 kişinin hala var olduğunu, diğerlerinin silinmiş olduğunu, daha önce belirtmiştim. Doğru imiş. Şu anda da, gerçekte 6.670 kişiyiz.


Kalabalıktan dolayı, okunmamaktan yakınanlara 5 yıldır söylediğimi yineleyeyim: Yahu, ben bile okunuyorum burada. Antipati desen antipati, yenilmez yutulmaz metinler, desen öyle. E, ben okunuyorsam, her yazar türünün bir okuru mevcuttur, demektir. Genişleterek söyleyeyim: MB’dan daha eski tarihli bloglarım bile, hala okunuyor. Silinmiş sayfalarımın hasbelkader bir sanal iyiliksever tarafından alınmış kopyaları bile hala okunuyor. Başka ne diyeyim ki?


Demek ki yazmayanlar ve okunmayanlar, kendileri kusurluymuş. Fare dağa küsemezmiş. Küsmek özgürlüktür, ayrı konu.


Bir de çok önemli bir durum var: 2008’de Onpunto’da, 2011’de Naberler’de gördüm: MB’de okunmayan metinlerim orada okunuyor ve tersi de... Örneğin, MB’da en çok okunmada 10.-15. veya 15.-20. sıra arasında bir yerlerdeyim ama orada bir günde birkaç metnim en çok okunan olabiliyor. MB’da 60.000’de 300-500, orada 3.000’de herhalde bir iki bin.


13 yıldır, şu ya da bu yoldan, e-grup, liste, blog, okur yorumu, vb, vd, internette her tür metin yayınlatıyorum. Henüz okunma kosunuda bir standart göremedim.


En önemli konu şu: Bir yönetmenin anlamadığı film eleştirilerimi bir okur anlayabiliyor. Bir film eleştirisini okuduktan sonra, imam hatip lisesi mezunu bir okurum, bana mühendislik okuyup okumadığımı sormuştu. Olumlayınca da, çok rahatlamıştı. Çünkü şematik düşüncenin kökenini biliyordu.


Daha da ileri gideyim: Müslüman bir sitede, ateist olduğumu bilip (daha doğrusu öğrenip), bir ara iyice dellenip, beni çarmıha germeye niyetli okurların bulunduğu bir sitedeki bir sinema eleştirisi metnim, aylardır başsayfada sırıtıp duruyor. Sürekli okunuyor da, binlerle hem de. Üyelerin itiraz ettiklerini de biliyorum ama moderatörler yazımı henüz silmedi.


Bakın, taa ergenken şunu söyledim: Benim için ekmekten önce özgürlük gelir. O oldu, bu oldu. 5 yıldır burada özgürüm. Yayınlanmayan onlarca metnime karşı özgürüm. Ahan da, orada baş köşede ateizm metnim duruyor. Daha ne isteyebilirim ki başka?


Gazetenin ve dolaylı olarak sitenin yeni sahiplerinin bizi henüz dehelemediklerine bakılırsa, internet reklam getirimiz makul düzeyde demektir. Al takke ver külah, çift taraflı / karşılıklı bir uzlaşma zemini var ki ben hayatta sevmem uzlaşmayı, antipatikliğim oradan gelir.


Hadi baylar bayanlar gayret: Gündem yaratmayı öğrenin artık, gündemi geriden izlemeyi bırakın.