Meçhul sevgili

Aşka hiç inanmayan ve de aşık olmayan,

İşçi bir arı gibi her çiçeği koklayan,

Hercai bir gönülle kalpten kalbe konarken,

Kimseye yar olmayıp ışıl ışıl yanarken;

Aniden yüreğime bir kor düşmüştü sanki.

Aklım başımdan gitti şuursuzum inan ki…

Bu korun ateşiyle geceli gündüzlü yandım.

Bekledim hep aylarca bir ses duyarım sandım.

Çünkü o kor düşmüştü bir kere yüreğime.

Bir canlılık vermişti bitkinleşen sevgime.

Tutuşmuştu sevgiler alevden gömlek gibi.

Girdabına almıştı dipsiz bir çömlek gibi.

Ateşi hiç sönmedi bu gömleğin tenimde.

Yakmadığı hiç bir yer kalmadı bedenimde.

Katlandım acısına aylarca bu sevginin

Belki nedeni vardır duyulan bu ilginin

Çok kutsal bir amaçla ses vermiyor diyordum

Çok yakında o sesi duymayı umuyordum.

Ama yankılanmadı dalgaları bu sesin

Kulağıma gelmedi sıcaklığı nefesin

Hayalet olup gitti sanaldaki sevgiler

Fırtınalar yarattı yapılan o övgüler

Artik o sesi duymak hayal oldu diyorum

O sesin özlemine dalıp üzülüyorum…

Kesin bir karar verdim duyamazsam o sesi

Sormayacağım artık alsam da son nefesi