Medeniyetin anahtarı

Paralar öder olduk nefes almak için.

 

Huzur yoksunu bir millet olduk.

 

“İnsanlık öldü! ! ” diye haykırdık ekranların başında, ellerimizde kumandalarla.

 

Sokaklara güvenemedik. Önce güveni boğazladık. Sonra güvenin koruduğu değerleri.

 

Alarmlara para döker olduk.

 

Parklarda salıncaklar paslanırken, tabletler tutuşturduk çocuklarımızın ellerine.

 

Önce yeşili öldürdük binalar için. Sonra yoga denilen saçmalıkta aradık huzuru o binalar içinde.

Özümüze dönüp bakmadık.  Tarihimize dönüp bakmadık. Taktık at gözlüklerimiz, öylece baktık batıya.

 

Livaü'l-Hamd Sancağı altında dinlerken “ONLARA BENZEYEN BİZDEN DEĞİLDİR” Hadis-i Şerif’ini, onlara benzemek için yarışır olduk.

 

Huzurun secdede, medeniyetin İslam’da olduğunu unutur olduk batının peşinden koşarken.  

 

Halilullah olmak varken ecneb-i halil olduk dünya denen Dehr-i Bühtan’da.

 

Medeniyetin İslam, kapısının Mekke, mutfağının Medine olduğunu ne ara unuttuk?

 

Akif haklıymış da demiş Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar.

 

O canavar ki değil mi bizi benliğimizden alan? Değil mi canımızı alan? Değil mi kaynaklarımızı sömüren?  Değil mi benliğimizi sömüren? Değil mi temelimize incir ağacı diken?

 

İslam, dünyanın varoşu kabul edilegelsin batı için; Dünyayı değiştirecek olan da, cihadı yayacak olan da, tüm insanlığı barışın ve huzurun evi olan İslam medeniyeti, İslam sancağı altında toplayacak olan da bizleriz.

 

Zulme sabreden, ilahi adaletin tecellisini bekleyen, dünyanın “beş”ten büyük olduğunu kanıtlayacak olan da, İslam Medeniyeti'nin medeniyetler medeniyeti olduğunu gösterecek olan da bizleriz.

 

 

Farklı bir açıyla başlayan yazının devamının çok farklı bir açıda bitmesi sebebiyle en değerli dostum Ayşe Gören’e teşekkür ederim.
 

TÜM YAZILAR

http://herhaberbenden.blogspot.com.tr/