- Kategori
- Şiir
Meğer, her şey yalanmış
MEĞER, HER ŞEY YALANMIŞ
DÜNYA çift kapılı bir hanmış.
Kimi girer, kimi çıkarmış.
Kimine hırs heves verip oyalarmış.
Meğer dünya hepten yalanmış.
Dünya hep dolar, boşalırmış.
Kimine acı, kimine tatlıymış.
Kimine bağ bahçe bostanmış.
Meğer dünya hepten yalanmış.
Dünya hem yalan, hem gerçekmiş.
Kimi hoşnut, kimi küs gidermiş.
Her şey rüya gibi gelip geçermiş.
Meğer dünya hepten yalanmış.
Bilirim diyen hep yanılırmış.
Kazandım diyen hep aldanırmış.
Fark eden çoktan geç kalırmış.
Meğer dünya hepten yalanmış.
Dünya, insana benzermiş.
Her ikisine ayrı bir ömür verilmiş.
Gelen geldiği gibi geri gidermiş.
Meğer her ikisi de hepten yalanmış
İNSANA can veren nefesmiş.
Sayılı ömür tez gelip geçermiş.
Hayat veren, umut hevesmiş.
Meğer insan da dünya gibi, hepten yalanmış.
İnsan kadir kıymet bilmezmiş.
Zaman boşa akıp gidermiş.
Gençken ölüm akla gelmezmiş.
Meğer insan hepten yalanmış.
İnsan dünyaya benzermiş.
Güneş her gün doğup battıkça,
Her ikisi de gelip geçermiş.
Meğer her ikisi de hepten yalanmış.
Cahit KARAÇ