Mehmet Ağar'ı nasıl bilirsiniz?

Doğru Yol Partisi eski genel başkanı Mehmet Ağar, partisinin seçimlerde aldığı ağır yenilgiden sonra, önce istifa eder gibi yapmış, sonra bir türlü bunu resmiyete geçirmeyerek, kararını beklemeye almıştı.

Zaman içindeki gelişmelere göre kendine bir strateji çizmeyi düşünmüştü herhalde. Konjonktür öyle gelişti ki, bir çıkış yolu bulamayınca, kongrede adaylığını koymadı ve şimdilik fiilen siyaseti bırakmış oldu.

Sayın Mehmet Ağar’ı yakından tanıyan biri değilim. Herkes gibi ben de bir zamanlar onun Emniyet Genel Müdürlüğü yaptığını, sonradan siyasete girdiğini, İçişleri Bakanlığı görevinde bulunduğunu, bir ara partisinden istifa edip ayrıldığını, bağımsız milletvekili seçildiğini, daha sonra da eski partisine geri dönüp genel başkanlığa getirildiğini biliyorum.

Bu arada adının Susurluk’la birlikte anıldığından da haberim var.

Doğrusu, "farklı bir siyasi görüşü olan lider" olarak bende bir izlenim bıraktığını söyleyemem.

Herhangi bir partinin kongresinde genel başkanlığa seçilmekle, bir siyasi misyonu üstlenerek yeni bir parti kurmak veya mevcut bir partiye yeni bir heyecan getirmek farklı şeylerdir.

Nitekim sayın Ağar, Doğru Yol Partisi’ni, bu manada elinden tutup kaldıramamış bir lider olarak tarihe geçmiştir.

Farkındaysanız ısrarla ondan Demokrat Parti’nin genel başkanı olarak bahsetmek istemiyorum. Çünkü bir parti sadece adı değiştirilerek bir vizyonu üstlenemez. Ben şimdi mahkeme kararıyla adımı Recep Tayyip Erdoğan olarak değiştirsem, başbakan olabilir miyim?

Cumhurbaşkanı seçiminin bütün yönleriyle tartışıldığı bir dönemde, hatırlarsanız Genelkurmay başkanlığı gece yarısı bir e-muhtıra yayınlamıştı.

Demokrasiyle pek bağdaşmayan bu durumun lehinde ve aleyhinde o günlerde çok şeyler söylendi. Normal şartlarda Mehmet Ağar ve Erkan Mumcu’nun da buna karşı bir tavır içinde olması beklenirdi.

Ancak tam tersine TBMM seçim oturumu için toplandığında, sayın Ağar meclise girmeyerek çoğunluğun sağlanmasını engellemiş, hatta meclise giren bir vekilini de partisinden ihraç etmişti.

Aslında DYP toplam 4 milletvekili olan bir partiydi. Sayın Ağar, mecliste çoğunluğun sağlanmasını, Anavatan Partisi’nin de meclise girmesini engelleyerek önlemişti.

Meclisin aslî görevi oturumlara katılıp lehte ve aleyhte görüş ortaya koymak, aynı şekilde yapılan oylamalarda olumlu veya olumsuz oy kullanmak olduğu halde, antidemokratik bir tavır olarak algılanan meclise katılmama eylemi, o zamanlar bazı çevrelerce, Ak Parti aleyhine cereyan ettiği için olumlu karşılanmış, alkışlanmış ve hatta demokratik bir direniş olarak gösterilip takdir bile edilmişti.

İşin tuhafı o günlerde DYP ile ANAP arasında bir birleşme gündemdeydi ve Demokrat Parti adı altında yeni bir oluşum söz konusuydu.

Tam bu aşamada her iki parti teşkilatından da, milletvekillerinin meclise girmesi, oturumlara katılması yönünde baskılar vardı. Ancak sayın Ağar bunlara rağmen, e-muhtıra doğrultusunda hareket ederek sivil demokrasiye değil, askere destek çıktı.

Neden böyle yaptı?

Diyebilirsiniz ki, bunun doğru olduğuna inanıyordu. Hayır…

Eğer gerçekten samimi olarak, bu yaptığının daha doğru olduğunu düşünseydi, aradan bu kadar zaman geçtikten sonra bugün “27 Nisan gecesi ortaya konan e-muhtıra, siyasetin zeminini, Türkiye'nin siyasi haritasını alt üst etmiştir, siyasetin anlamını bozmuştur” demezdi, diyemezdi.

Bugün bunu söyleyebildiğine göre, o günkü hareket tarzı inanarak yapılmış bir davranış değildi. Neydi peki? “Hazır Ak Parti’ye karşı böyle bir tavır alınmışken, büyük bir ihtimalle DP olarak ben aradan sıyrılabilirim” ümidi ve beklentisiydi.

Çünkü herkes gibi, o da bu muhtıranın Ak Parti hedef alınarak verildiğini biliyor, askerin gücü karşısında Ak parti’nin ayakta kalamayacağını sanıyordu.

Evet, Ağar’ın o günkü tavrını farzımuhal samimi, gerçekçi olarak kabul etsek bile, onun, geleceği göremeyen, olayları yanlış okuyan ve yanlış yorumlayan, bu arada en önemlisi “yeter, söz milletindir” diyen Demokrat Parti misyonuna sahip çıkmaya çalışırken, millet iradesini hesaba katmayan, bu önemli gerçeği göz ardı eden zayıf kişiliğiyle karşı karşıya kalıyoruz.

Hani cenaze merasiminde hoca sorar: Ey ahali, merhumu nasıl bilirsiniz? Demek ki bazıları için bu soru musalla taşına yatmaya gerek kalmadan da sorulabiliyor.

Ben kendisini, e-muhtıra gerçeğini dokuz ay sonra anlayabilen, ya da anladıklarını dokuz ay sonra dillendirebilen başarısız bir politikacı olarak biliyorum.