Mehmet Erbil; Yerkesik ve Naciye Makal yazısı üzerine yorumum. Sevgili Erbil'e mektup.

25 Temmuz 2014, 14:56

Yazıyı okudum bir çırpıda denir ya, öyle işte. Hani hem sizlere özlem, hem sevgi karışırsa okurken gönlüm uçuşuyor martı kanatlarına rüzgar takmış gibi heyecanlanıyorum. Merhaba. Önce söylemeliyim ki, artık bir çırpıda geleceğim sizin yanınıza Ankara'ya. Mahmut Makal'lara selamlarımı, saygılarımı iletiyorum demişti ki, "Nabide" kimbilir bir daha yeğenin Melih Ankara'ya dönünce mi derken, Naciye abla Mahmut ağabey tanıyor Melih'i,  Melih Ankara GATA'da patoloji uzmanlığa dönüyor Ağustos sonunda.

Şimdi gelelim yazınıza; Yerkesik'te bağ etraflarına kazılan kesikler, kanallar ve Yerkesik adını alması şimdi notlarımda nerede şu an birden hemen elimi atsam masama, unuttum. Bir yerden çıkacak o beyaz kağıda alel acele denir ya burada not aldığım kağıt parçası. İstanbul'da bir Kütüphanede rastlanır bu bilgiye. Ancak resmi kayıt kitabın adını bilmiyorum bilseydim derhal araştırırdım. Kim, ne zaman, nasıl not düştü? Şu mevzuyu bir de Ünal ağabeye sormalıyım? Zaten ondan isteyeceğim şey var.

Naciye abla Bindim Tütün Küfesi'nde tütüncülüğün o belleri büken o dönemlerini geçim derdini, çilesini anlatır. Demişsiniz tütün kokusu Güneyde Yaşayan Çınar Ünal Şöhret Dirlik ağabeyim de tam aksi o beyaz, pembe çiçek açmış tütün kokusunu özledim anamın masallarını, der durur. Belki siz dememişsiniz ama Mahmut Makal'da Yer Altında Bir Anadolu Kitabının bir sayfasında şöyle der; İşte böyle Yerkesik/Yolunun bir yanı esik bir yanı yüksek/Dumanı doğru çıksın deyip geçiştiriyorlar ama/Duman olur da doğru çıkar mı bellerin bükük olduğu yerde. Elbette şimdi üretim geçim kaynağı tütüncülük mü kaldı? Yine geçim kaynağı idi.

Bindim Tütün Küfesine Toplumun yaşam kesitini inceleyen ülke ekonomisine dek bir belgesel niteliğinde kitap. Naciye abla Yerkesik doğumlu. Tam da söze karıştı duygularım hemen söyleyeyim Naciye ablanın fotoğrafını çerçeve yaptırdım size söylemiştim fotoğraf karesi sizden sevgili Mehmet Erbil, yazısını da çerçeve yaptırdım bahsettiğim Yerkesik değerleri olarak koridorda olacak.

Biliyorsunuz ki ne hedeflerim vardı yapmak için de elde edemedim iş bilmez tutum ve göstergelerin karşısında. Serzenişi bırakalım biz söze, eyleme gelelim.

Aksu Köy Enstitüsü'nde okumuş oradaki okula ilk gittiği günleri sizden yazınızda öğrenmek ne güzel. Arşivime alacağım. Başında bürüntü ilkokul'dan çıkan kızların o zamanlar. Onların yazgısını değiştiren okullar KÖY ENSTİTÜLERİ. Sahi sabah ne düşündüm?Belki de bu yazınız içime doğdu. Şu doğudaki meseleleri sanki sadece devletin temel sorunu gibi gören anlayışlar yıllardır yazgılarını değiştiren kaderin bir de şu KÖY ENSTİTÜLERİ gibi okulların kapatılmasında görselerdi. Doğudaki ağaların tarikatların ağalıkların bitmemesi için yapılan anlaşmalar demokrat partiyi iş başına getiren.

İşte oradaki toplum bizim halkımız görebilseydi. Devletin ve yönetimlerin kaderlerini hala çizmeyenler sınır ötesi götürenler, bir kaos, bir egemen güçlerin savaşları hala o toprakları toz dumana çevirenleri görebilselerdi.

Dönelim Yerkesik ve Naciye Makal'a ve dedelerinin gözlerini İngilizlerin nasıl kör ettiklerini bir anlatabilseydik şu halka. Yerkesiğe bir Şehitler Anıtı düşünmüş yazmıştım sonuç alamadım ki, beyin gücümüz çok çalıştığı zaman inşallah. Daha başka neler anlatabilirim ki size buradan yeşil bir şeritle uzanıp giden size sevgimi. Ne çok mutlu ettiniz. Size ve ailenize, Naciye hanım ve Mahmut ağabeye çok sevgilerimi iletiyorum.(N.K.)