Mektepli bir ayrılık

Rüzgâr esiyor

Saçlarında değil ellerim,

Mektepli bir ayrılık tutuşturdun avuçlarıma.

Ne kadar çok yakıştı,

Kirpiklerimi ıslatan sözler dudaklarına.

Yaşamak ahmak ve bencilce

Güneş doğunca belki sen

Kendi şarkılarını tutacaksın

Ya da ben

Bir ağaç gibi devrileceğim.

Başucumda insanlar dönmemi

Boşuna bekleyecekler

Söylediğin türkülerden geriye.