Mektup 5

Mektup 5 

Anlatacak çok bir şey bulamadım cevaplarınıza. 

Bugün ki, köşe yazımı göderiyorum. 

Çarp, böl, ekle, çıkar. Naparsan yap… 

İşte o yazı. 

Ey! ...Satırlar... 

Bana neler ettiniz?.. 

“Saklanabilir olma ihtimali” ve günün birinde “gönül yolcuğu”nu çıkmış insanların yazanın “ruh hali”ni seyrettiği bir “edebi coğrafya”nın eskizleri Ey! ... Satırlar... 

Bana neler ettiniz. 

Hayatımın “renkrenk” çizgilerini boyarken “boydan boya” bir “karakalem çalan”lara “sitem”iniz yok mu.? 

Hala duyamadım çığlığınızı... 

Hani bana “söz” vermiştiniz.“Görünmez olacağız” demiştiniz “ikilem”lere boğulmuş “yalpalayan göz”lere... 

“Diken” olacağız” demiştiniz “gül”lerime, söz vermiştiniz. 

Hala batmadınız “alın teri”ni “lümpen sofra”lara “meze” yapanların ellerine...
“son yaz menekşesi” endamını verimli “Konya Ovası” sananlara neden “başak başak” dinginliğimi, diriliğimi “göster”mediniz... 

“Suya ihtiyacın vardı”demeyin bana. 

Ne yaptılar biliyor musunuz? “pişmanlık kadehi”ne “biberli su” koyup içirdiler bana... 

Ya! ... 

Sizde oturup seyrettiniz! 

“Arzular”ın “dayattığı “hafif”liği beynin bir köşesine “misafir” eden yarım yamalak, bazen görünür bazen “puslu” “aşk bezirganı” titrek seslerin peşine bir kova “saf su” döktünüz, tez gelsinler diye... 

Olacak iş mi! ... 

Beni kandırmayın! ... 

“Pireyi dizinden, deveyi gözünden vurmaya hevesli atıcılar”ın poligonunda “hakem”lik istemeyin “ben”den 

“Elime nişan alan”ın beni “gönlüm” den vuracağını görmüyor musunuz? ... 

“Bedava”ya gider miyim “ben”? ... 

“Hesabım”a bir “aşk” yazana bin alacak “bakiye”si verdirdiğimde yorgun düşmüştünüz, hatırlayınız... 

Bir de “kaç” diyorsunuz bana... 

“Zirve”den “zirve”ye geçerken “dağ”dan “dağ”a atlarım, bunu en iyi siz bilirsiniz de, neden bani “vadi”lere, ”kanyon”lara“mahkum” edersiniz? ... 

Ya “yer küre”nin “lav”ları “ayak”larımı sarar sa! ... 

Biliyorsunuz, ben “yüce”lere çıkıp “gök kubbe”ye başım değsin isterim... 

Ey! Satırlar! 

Bazı “alim” geçinenlere “ilim” yüktür. 

Sevmeyi, sevilmeyi yük zannederler... 

Sen, Ben, O... 

Yahu deli etmeyin beni.... 

Biz, Siz, Onlar.... 

Ben “ilk insan” mıyım! .. 

“İncir yaprağı”na “buldum” diye sarılan insanın “ar”ına “adap”ına başlatmayın beni... 

“Al”lı, “mor”lu, “mavi”li “tül”ler içinde “gül”lere yollayın beni, yağmur yağmur... 

“Yanan yürek”ler “serin”lensin “deryamın kıyıları”nda,  

Bir ekenler, bin biçsin “gönül ovalarım”da,  

“Sevdalı başlar” “bereket”lensin... 

Öyle bir “ışık” olun ki Ey! Satırlar, “kalem”im “heves”lensin... 

“Balet” kıvraklığıyla, “kuğu”lar gibi “mağrur” bir “eda” ile “süzül”sün gönüllere... 

“Balerin”lerin “oval”, “kırmızı, ” “alev alan çizgi”lerini “mavi”lere boyasın.... 

“Mor”lara bürünsün her yan, “mor”lara... 

“Aşk” “yaz”sın “dağ”lara ama, “kızıl”a “boya”masın Ey! ...Satırlar... 

Hem “yaz”dım sizi, hem “ağla”dım. 

Ey! ...Satırlar... 

Bana neler ettiniz! .... 

………………………….. 

…. hanım, sevgilerimle…