Mektup

Sevgilim;

İlk defa mektup yazıyorum sana; ilk defa böylesine konuşuyor yüreğim benimle, yüreğimden dilime gelen her bir kelime satırlara işliyor; sana olan özlemim günden güne çoğalıyor…

İstanbul, başka bir güzel bu gece! Ay kendini düşürmüş denizin üstüne, yakamoz ışık saçıyor adeta, sahilde bir grup genç ; biri var ki sorma! gitarı konuşuyor gibi; benim yüreğimin konuşması misali… duymadığım bir şarkı dinliyorum; yıldızları dans eder gibi görüyorum, gökyüzü öyle güzel ki ; bu manzara insanı aşka davet ediyor gibi….

Siluetin beliriveriyor yine gözümde; yıldızlar gibi bizde dans edebilseydik , şu an şu dakika yanımda olabilseydin keşke. Hasret zor bir işmiş vesselam, yokluğunda daha bir özlemle anıyorum seni. İstanbul yüreğime ortak oluyor bu gece, bu güzellikle bu ihtişamla hep seni düşündürüyor bana. Gitaristin çaldığı şarkılar efkar dağıttırırken şehre, yüreğime efkar salıyor adeta. Her bir kelime de üzülüyor, yokluğuna dayanma sınırlarımı zorluyorum. Yüreğim kuşun kanadında olabilse de gönderebilsem sana. Ulaştırabilsem ellerimi ellerine, gözlerin aşkın temsilcisi gibi, tekrar kaybolabilsem gözbebeklerinde.

Sevgili! Bu satırların sahibi yüreğim, isterim ki; senin de yüreğin dillensin, beni anlatsın… yakamozu hayalinle seyredeceğim bu gece, bir de sahilden gelen müzik eşliğinde hayalinle dans edeceğim…Şimdi sen uyuyorsun ben ruhumu yanına göndereceğim….