Mektupla gelen aşk

Gazete sayfasında yayınlanan evlilik köşesinde başladı arkadaşlıkları...öylesine bir oyun olsun diye işte.. macera olsun diye.... hayatına bir renk gelsin diye..heyecan aramıştı hayatın içinde...çok monotondu ,çok tekdüzeydi yaşamı.. yaşı çok geçkin de degildi üstelik.. çok güzel bir genç kız'dı..o güne dek erkek arkadaşı olmamıştı.dogru düzgün biri çıkmamıştı karşısına çünkü..kendisine sorarsanız,beyaz atlı prensini arıyordu...belki de gazete sayfalarında bulabilirim umudu ile ilan vermişti ''evlenmek istiyorum''köşesine..''belki de bu o''dedi..neden olmasın?

Bir türlü görüşemediler aradan geçen yıllara ragmen..ikisi de birbirini çagırdı görüşelim diye zaman zaman.. ama olmadı.. gerçekleşmedi..birtürlü işte..

''Gel''diyordu genç adam..inan ki pişman olmayacaksın..elim eline degmeyecek..beni tanımanı istiyorum sadece..yaşadıgım yeri gör..arkadaşlarımı tanı..ailemi tanı..

Ama gitmedi arkadaşım..güvenmedi ona hiç bir zaman..''O neden gelmiyor ki''dedi..''ayagına gidemem ben....çok istiyorsa kendi gelsin''dedi hep.

Aradan geçen sekiz yıl zarfından sonra bile görüşmeye sadece telefonla devam ettiler..taa ki adam kalp krizi geçirip hastaneye yatana kadar..genç adam yatagında arkadaşımın ismini sayıklamış..doktoru cep telefonundan arkadaşımı aramış..cep telefonundaki tek bayan ismi olarak onunki geçiyormuş..eşi sanmış ilk olarak..eşi olmadıgını ögrenince şaşırmış bir an..anlatmış hastasının durumunu..arkadaşım inanmamış tabii ki..bu bir oyun sanmış önce..görüşebilmek için..

doktorundan durumunun kritik oldugunu ögrenince tabii ki gitmek zorunda kalmış..gerçekten de hastane odasında görmüş ilk kez.. yıllar önce buldugu beyaz atlı prensini..garip bir karşılaşma olmuş onlarınki ve gerçekten de kader kısmet derler ya hani evlilik için..bunun dogruluguna ben onların gerçekleşen evliliklerinde inandım..

Hastane odasında..hasta yatagında ''Bu bize Allah tarafından sunulan bir fırsat''demiş genç adam..''Ne kadar zamanım kaldıysa,onu da seninle geçirmek istiyorum..benimle evlenir misin''diyerek patlatmış bombayı..

Şu anda iki yıllık evliler..ve birbirlerinden ayrı hiçbir yere gitmiyorlar..''hayatımın ikinci baharını onunla yaşıyorum..o bana Allahın bir lütfu''diyor arkadaşımın eşi..ne güzel degil mi,onun için bahar olmak,yaşama sevinci olmak..mutluluk kaynagı olmak...

Ben asla inanmazdım evlilik köşesinden yapılan evliliklerin mutlu bir sonla gerçekleşebilecegine..ön yargılı olmamak gerekmiş..sonuç olarak,uzun yıllar boyunca flört ettikten sonra evlenen çiftlerde bile,boşanma gerçekleşebiliyor yaşam içerisinde..neden olmasın ki böyle bir evlilik?insan kendine her zaman, her yerde bir şans tanımalı diye düşünmeye başladım.

Bence iki ayrı dünyalara sahip..farklı karakterlere sahip iki kişinin bir araya gelip yaşaması..ortak bir dünya kurması..ve bunu sonsuza kadar sürdürebilmesi için.. karşılıklı özveri,sevgi,saygı, hoşgörüye sahip olması gerekir..evlilikleri her ne şekilde gerçekleşirse gerçekleşsin..

SEVGİ'yLE..

resim:www.gezgin.com