Memlekete yazık etmeyin, Şeyh Edebali’yi dinleyin

Bir akıl tutulmasına uğramış gibiyiz…

Biz, bilhassa iktidar neyle övünüyorduk?

“Türkiye çevrede, hatta dünyada bir istikrar adasıdır.

Yatırım yapmaya en uygun ülkelerden biridir.

İktisadî bakımdan şahane bir yerdedir, iyi gitmekte, kararlı bir şekilde büyümektedir. Son 10 yılda Türkiye’ye bir Türkiye daha eklenmiştir.

Komşularla gayet iyiyiz… Çoğu ile aramızdaki ‘vize’leri kaldırdık, ticareti geliştirdik, sosyal ve siyasal bakımdan yakınlaştık… Hele Suriye ile kardeşten öte olduk.”

Peki, şimdi ne yapıyoruz?

Gösteriler…

Direnişler…

Yürüyüşler…

Çeşitli taleplerin ileri sürülmesi…

Hükümet ne yapıyor?

Bastırma!

Susturma!

Gazlama!

Sulama!

Al sana memlekette bir “savaş” havası… Her yerde, her gün çatışma görüntüleri…

Yani gittikçe bulutlanan, kararan bir iklim!

Elbette böyle bir havadan yararlanmak, kendi menfaatlerine yönelik olarak kullanmak isteyen iç ve dış “bedhahlar” çıkabilecek,

Olayları kışkırtabilecek, kalabalıkları “şiddet”e yöneltebilecektir.

Bu şartlarda bile iktidara düşen aklıselim sahibi,

Anlayış ve hoşgörülü,

Tahammül ve sabırlı olmak değil midir? “Demokrasi”, “ileri demokrasi” bunu gerektirmez mi?

Oysa yaklaşım nasıl?

Tam tersi…

Hükümet, 10-11 yılda inşa ettiği büyüyen-gelişen-istikrarlı Türkiye’yi sanki kendi elleriyle tahrip ediyor.

İktidara, haddizatında, hiç de yabancı olmadıkları, çok iyi bildikleri; Osmanlı’yı Osmanlı yapan, onu bir cihan imparatorluğuna götüren “basit” ama elmastan kıymetli ilkeleri hatırlatmanın tam zamanıdır… Şeyh Edebali’nin Osman Bey’e öğütlerini…

Gelin, yazık etmeyelim memlekete, kulak verelim Şeyh’e:

“Öfken, nefsin bir olup aklını yener… Daima sabırlı, sebatlı ve iradene sahip olmalısın!

Ey oğul! Beysin;

Bundan sonra öfke bize, uysallık sana; 

Güceniklik bize, gönül almak sana;

Acizlik bize, yanılgı bize, hoş görmek sana;

Geçimsizlik, çatışmalar, uyumsuzluklar, anlaşmazlıklar bize, adalet sana;

Kötü söz, şom ağız, haksız yorum bize, bağışlamak sana.

Ey oğul!

Bölmek bize, bütünlemek sana;

Ey oğul; sabretmesini bil, vaktinden önce çiçek açmaz.

Şunu da unutma: İnsanı yaşat ki devlet yaşasın!

Ey Oğul! İşin ağır, işin çetin, gücün kıla bağlı.

Allah yardımcın olsun!”

Kaynak: Turkislamtarihi.nl