Memleketsiz

Promili yüksek bir şehirde
Büyüdüm!
Onyedi yaşımda bırakıldım
Ruhumu kaybettiğim o şehre..
Bir yıl sahte kimlikle dolaştım
yüreğimin tellerle örüldüğü
Onsekiz+ sokaklarında

Porsuk duvarında bile
Kolluk kuvvetleri!
Nasıl da kışkırtıyorlardı
İçimdeki potansiyel deliyi..

Kışın çamuru
Yazın tozu
Herdaim melankolisiyle nam salan
Eskişehir'im..

Bayat pazarında karnımı doyurduğum
Kalabak suyuna inat
Buz gibi çeşmesinden su içtiğim..
Gitgide kendimden geçtiğim
Kendimi hangi kar'ında unuttuğumu
Bilemediğim!

Hala 17'yim Eskişehirim..
yaş yirmidokuz
Hala kimliğim sahte
Hala reşit değilim..

Şimdi baba toğrağımda
İzmirim'de
Topluma dahil olmaya gayret yüreğimle
Memleketsiz kalmış bedenimde
Ruhumun memleketini arıyorum..

Orta yerde kalmış ruhumun,
Coğrafyası da orta yerde.
Hangi ara koydun beni
açık uçlu yörüngelere..

Heybetime ne aldanıyorsun
Genleri sağlam çürümüş ruhumun
Ne seni unutabildim
Memleketim,
Ne de baba toprağından
Vazgeçebilmekteyim..

İçimdeki deli haykırıyor
Mercan Dede'ye kulak sal diyor
"Kaç!
Uçsuz bucaksız çöllere
Dans et kanıra kanıra
Yırt kumları
Bayılana kadar
Boş olana kadar!Kaç!"

Ne çok özledim
Ana rahmimdeki sıcaklığımı
Şıkları olmayan sorular sormayı
O masumiyeti
O saflığı..

Anlasana!
Adressizim..
Kimliksiz
Ben'siz
Sen'siz..
Çok karışığım
Çok dengesiz..
Promilim yüksek
Kimsesiz sevgim Artniyetsiz!
Anlasana!