- Kategori
- Şiir
Menendi
Bi kedi bi çiçek ve kendi halimle yaşıyordum
suç üstüne demirlemiş gün yansıdı yüzüme
kesin başıma bi şey geldi dedim
selvinin salmasından belliydi dallarını
ah yalancı gölgelik
örteyim gözlerimi anne şevkatiyle omuzlarıma dek
saçımda menendi yok acının eli
sesim dedim sesine masal kat
ne kadar çok ağlarsan o kadar geniş dökülürsün deyip çıkarttım felsefesini hayatın
delta dedikleri bi küçücük mendil
kolalayıp yakana tak