Merak ediyorum...

Lanetlemekle, bireysel tepkilerle durmayacak bu saçmalık. Hümanist düşünceydi, ılımlı yaklaşımdı yok böyle birşey. Can yakmak bu kadar kolay olmamalı. 

Yurdun batısında yaşandığı gibi yaşanmıyor burada terör olayları. Sessiz bir sevinçle kutlama yapıyorlar neredeyse. Vatandaş özgürce dile getiriyor desteklediğini. 

Türk bayrağını özgürce pencerelerinizden asmanın keyfini yaşayın. Düşüncelerinizi özgürce dile dökmeninde. Oralarda bir terörist öldürüldüğünde siyah bayrak asılmıyordur hiçbiryere. Burada asılıyor, yas tutuluyor. 

Burada ki dünya başka türlü. Amacım Kürt düşmanlığı değil. Düşmanda değilim tüm Kürt vatandaşlara. Hiç birşeyden haberi olmayan kadınlar, çocuklar, insanlar var ve tam aksi herşeyden haberdar, teröristlerin kendi askeri olduğunu iddia edenler. 

Bölmekle, savaşmakla olmayacak, kardeşliğe kurşun sıkıldı, böyle mi demokatik açılım yapıldı gibi söylevlerle de olmayacak. Ben bir TÜRK vatandaşı olarak burada kendimi yabancı hissediyorsam, TÜRK olmak burada suç unsuru gibi algılanıyorsa bu işte bir yanlışlık var. 

Birileri kendi çıkarları, hesapları uğruna bunca canı yok saymamalı, ellerinde monotoflarla, taşlarla, bir çoğunda ki adını bile bilmediğim silahlarla özgürce yaşarlarken, daha hayallerinin başında, bir eş, çocuk, iş, hayat planları yapan gencecik insanların yaşama isteklerinin elinden alınması, hayatlarının çalınması ve onların yakınlarının içinde yanan ve hiç sönmeyecek o ateşin hesabını kim verecek? Burada bir şekilde zorunlu görevle yaşayan insanların ellerinden alınan yaşama istekleri, hayalleri, korkuları ne olacak? 

Her iki kişiden biri olan birileri, neredeler şimdi? Bu kadar pasifleştirilmiş bir toplum değildik biz, bu kadar sessizleşmiş. Tehditle, bu bölgede yaşayan Türk azınlığının canına kast etmekle, birileri Özerkliklerini ilan ederlerken merak ediyorum, nerede bu ülkenin ileri gelenleri?