Mercan gözlü inci dişli kız'a

Karanlık kapıdan gün ışığı gibi süzülerek içeri girdi ve yavaşca koltuğu bıraktı kendini. Gülümseyiverdi etrafındakilere. İnci gibi dişleri göründü, yumuşacık ses tonu ile 'beni Mercan gönderdi 'dedi.

Etrafındakiler onun büyülü güzelliğine kapılmışlardı. Birkaç saniye sonra oraya iş için geldiği anlaşılmıştı.Çok güzeldi sessiz sularda yüzen kuğu gibi idi. Bembayaz bir yüzde ışıldayan mavi gözler pembe yanaklar inci dişler ve 17 yaş masumiyeti. Fazla konuşmuyor masum gözlerle etrafını süzüyordu. Adın ne dendiğinde kendisindende güzel olan adını söyledi, MELİKE...

Melikeyi böyle tanıdım. Daha doğrusu hiç tanıyamadığımı çok sonraları anlayacaktım. Melike görünüşte saflığı temizliği duruluğu simgeliyor. Gözlerini görmediğiniz sürece.Gözleri herşeyi anlatıyordu , anlamak isteyenlere. Sevgiye açlığı gözlerine yansıyordu.Oyüzden insanlara sokuluşu yerli yersiz öpmesi. İnsanlara yalan söylerek kullanmaya çalışması. Hocam sen neden bana uzaksın deyip bana sokulmaya çalışmaları beni rahatsız ediyor ondan uzaklaştırıyordu.
Gözlerindeki kortutucu delice bakışları benden saklayamıyordu. Sanki vücudu burda beyni başka yerde idi. Gözlerindeki o koyu karanlık, sessiz ve dingin görünümün altındaki fırtına korkutuyor beni. Ailesi ile tanıştığımda yardıma ihtiyacı olduğunu bir kere daha anladım.

Koyu bir sis çökmüş. Rüyalarımızın ve hayallerimizin yıkık şehri Ankara'nın üstüne. Uyanıyor Ankara Soğuk bir Aralık sabahında. Karnında sancılar, acılar, sevinçlere gebe uyanıyor. Güneş ile bulutların kavgasını seyredip karanlık mı aydınlıkmı galip gelecek diye düşünürken, Yine bir Aralık sabahında ' Melikenin intihar ettiğini' öğrendiğim güne döndüm.O gün benim için heryer kararmış günlerce ona ulaşamamanın yardım edememenin acizliğini hissetmiştim. Her Aralık Ayı bana karanlıkla aydınlığın savaşı gibi gelir.Ve Melike' ler için dua ederim.