Merhaba 2009.

Avuçlarımızın arasından kayıp giden yıllara bir yenisini daha ekliyoruz. Geriye dönüp baktığımızda, çook gerilerde kalan çocukluğumuz, deli dolu gençliğimiz, hayatta yaşadığımız "ilk" ler, yitirdiklerimiz , tükettiklerimiz...

Yüzünü bile hatırlayamadığımız dünümüz, nasıl da arkasına bile bakmadan terk etti bizi... Mevsimlerin büyüsüyle tutunurken hayata, hiç dinmeyecek sandığımız acıları , aşkları , umutsuzlukları , dokunduğumuzda eriyip giden sahte dostlukları da birer birer gömdük geçmiş senelere..

Her yılbaşı duvarlarımızı süsleyen Saatli Marif takvimleri yok artık. Arkasını okumak için sabırsızlandığımız günlerde , zaman çabuk geçsin diye çifter çifter kopartırken sayfaları, bu gün geçen zamanın hızından şikâyet eder olduk...

Büyük ailelerdik, değilsek de komşularımızla birlikteydik. Gülebiliyorduk herşeye rağmen... Sofralarımız bereketliydi, insanlar hoşgörülü.. Yılbaşından önce alınırdı hindiler. Küçücük ellerimizle beslerdik onları arka bahçede. Hiç hindi eti yemezdim o gecelerde. Arkadaşlarım da yemezdi. Üzülürdük.. Kabak tatlısı yapılırdı mutlaka bol cevizli.. Radyoda yeni yıl skeçleri dinlerdik. Kestaneler pişerken sobanın üzerinde, "birinci çinkooo" sesleri yankılanırdı sıcacık yuvalarda.. Ailelerimizle mutluyduk, zengin zenginliğini hissettirmez utanırdı, fakir aç gezse tokum der belli etmezdi. Onurluydu, gururluydu insanlar. Geceleri gazlâmbası yanan evlerde ki çocuklarla aynı mahalle mektebine giderdik. Beslenme çantalarımıza annelerimiz evde yaptığı kurabiyelerden koyardı.

Benim büyüdüğüm evde, her yılbaşı saat 12 yi 1 dakika geçe, anneannem baş örtülerimizi dağıtırdı dedem Kur'an okur, yeni yıl dileklerimizi içeren dualar ederdi. Toplam 20 dakika sürerdi. Üzerimizde yeni yıl kıyafetlerimizle, bu ritüeli her yıl aksatmadan yapardık. Bittiğinde de mutlaka tatlı yer evdeki bütün ışıkları açardık. Yıllar sonra öğrendim ki dedem, Amerika'da kaldığı yıllarda kızılderili bir aile ile yanyana evlerde oturmuş. Bu onların geleneğiymiş. Çok etkisinde kalmış. Dua etmek, yeni yılda insanı kötülüklerden uzak tutar, tüm ışıkları açmak da aydınlık geçmesini istemek anlamını taşırmış.

2009 çok yaklaştı. Tuhaf bir gelişi var bu yılın. Sanki Dünya kurulduğundan bu güne yaşanan tüm acılardan yumak olmuş, kapımızda yığılıp kalacakmış gibi yorgun.. Noel Baba'da kendisine giydirilmeye çalışılan kıyafeti beğenmemiş olsa gerek ki (!) bu yıl bacalardan içeriye hediyeler atmayacakmış..

Umutla , azimle , enerjimizi , sevgimizi tüketmemeye çalışarak karşılayalım kapımıza gelen misafiri.

Hoş geldin yeni yıl ! Merhaba 2009 !

Dünya'ya barış, huzur getir. İnsanların tümüne sağlık, mutluluk , şans , kazanç, sevgi ver. Ülkemin üzerinde ki kara bulutları dağıt.

MUTLU YILLAR.

Nur Zeynep