Merhaba Abdurrahman Abi!

Abdurrahman Abi!

Bugun Ilay'la agacliklarin arasinda yuruyoruz. Ilay; bizim havalardan, uydura uydura soyledigim turkulerimizi seviyor! "Soyle..." dedi. "Aman aman daglar duman..." diye basladim. Orada kaldim. Aklima hemen birsey gelmedi. Ilay tekrar "soyle!..." diye ellerini kaldirdi. "Aman aman daglar duman..." dedim. Sonra devami geldi:

" Aman aman daglar duman.

/ Nerelerde agabey Abdurrahman..."

***

Babam nefes darligindan rahatsizdi. Doktorlar hava degisimi verdiler. Hava degisimi icin daha sicak bir bolgeye gitmesini onerdiler. Babam da Bursa ' yi secti. Bursa' ya tasindik.

Bursa'da, bizden once Bursa'ya gocmus, Bulgaristan Gocmeni Sabri Amcalarin evini kiraladik. Evin ust katinin bir bolumunde Sabri amcalar, bir bolumunde de biz oturuyorduk. Sabri Amc ' nin alt katta kendi islettigi bakkali vardi.

Ben Adrurrahman Abi'yi Bursa'da tanidim. Abdurrahman Abi; Bursa-Inegol arasinda bir koyde yasiyordu. Seftali bahceleri, karpuz tarlalari vardi. Ben, ilk defa, seftaliyi kasasi ile Bursa'da gordum! Abdurrahman Abi getirirdi.

Abdurrahman Abi, dayi kizi Kadriye ile evlenmis. Damadimiz. Biz o siralar 10-11 yasindayiz. Durumumuz hic de iyi degil! Babam hasta yatiyor. Abdurrahman Abi bize, cocuklara, sordu:

- "Size, asagidaki dukkanin onune bir kamyon karpuz yiksam, satar misiniz?"

- "Satariz!..." dedik, bagirarak.

Sabri Amca'da izin verdi. Biz uc kardas; 11, 8 ve 6 yaslarinda, karpuz satmaya basladik!...

***

Abdurrahman Abi ile sonralari da gorustuk. Istanbul'da kabzimallik yapti.

Bir seferinde; Abdurrahman Abi trenle ya Izmir'e, ya da Ankara'ya gidiyor. Karni acikmis. Lokanta vagonuna gecip oturmus. Garson;

- "Kardesim burasi yemek yiyenler icin..." demis.

Abdurrahman Abi; ben de yemek yiyecektim, deyince;

- "Burasi pahalidir...Gucun yetmez..." gibilerinden konusmus.

Abdurrahman Abi'de de, bir suru, burus burus, katlamadan- duzenlemeden cebine yerlestirdigi pantolonunun cebini dolduran kagit paralar var. Bir avuc cikartip, masaya koymus. "Bunlar yeter mi?..."

***

O gunki sohbetimiz neydi Abdurrahman Abi? Neden bu hikayeyi anlatmistin? Hatirlamiyorum.

Nerelerdesin Abdurrahman Abi?

Izmir'de oldugunu duydum! Ablamlar da Izmir'de...

Biraz once annemle konustum. Senin sozunu ettik. Selam soyledi. Gozlerinden opuyor!

Kac yildir gorusmedik? 1985'den bu yana mi?

Abdurrahman Abi; bize cok emegin gecti. Helal et!

Ellerinden operiz...

Fotograf:

Babam hastahanede, yatakta. Cocuk benim. Yanimda ayakta duran Abdurrahman abi.