Merhaba

18.000 alem varmış. Yani 18.000 ayrı varlık bütünü. Bu alemlerin dünyamızda yansımaları olduğunu düşünürdüm hep. Bloglarda benim için bu alem yansılarından biri oldu. Tesadüfen tanıştım ve büyülendim. Güzel insanlar tanıdım. Aynı mahallede yada işyerinde olsak 'abi', 'abla' diyebileceğim ve öyle hissedeceğim insanlar. Ayrı dünyalar tanıdım, herbiri kendine özgü nakışlara sahip. Değişik duygular uyandırdı bende. Ne kadar az şey bildiğimizi, ne kadar az kişi tanıdığımızı ve gayret göstersekte denizden alabileceğimizin ancak bir katre olduğunu...

Geçmişteki hep özlemle bahsedilen samimiyetlerin, ince düşüncelerin sokaklardan, günlük hayattan çekilse dahi satırlarda devam ettiğini, hayatın bize gösterilen dünyadan ibaret olmadığını anladım. Yalnızlıktan kurtuldum. Neden benim gibi düşünen insanlara rastlamıyorum diye üzülürken.

Çekingenliğimden kurtulup bir adım atayım, merhaba diyeyim dedim; haddimi bilmemek korkusuyla, yalnızlığın devamı endişesi çatışırken. İşgal edeceğim alanın, zamanın hakkını verememek, göz gezdiren insanların burun kıvırması düşüncesi... Atladım üstünden bunların. Ama hala öylece duruyor o korkular. Merhaba dedim. Merhaba diye mukabele edenler olması umuduyla... Merhaba...