Merhabalar

Bugün sizlerin karşısında bu kadar rahat oluşumun sebepleri var. Aslında hiç bir şey göründüğü kadar kolay olmuyor. Ben geçmişte son derece çelişkileri olan zor bir hayat yaşadım aslına bakarsanız. Öyle 1998 yılı Nisan ayında konuşmadan bile kesilecek kadar bunalımdaydım. Hatta şöyle bakabiliriz bile bu duruma: Ben  14 yıl önce öldüm. Mevcut Anıl benim re-enkarne biçimim.

Bazen çok şanslı olacak kadar iyi şeyler yapmış, ve yaptığımız iyiliklerin karşılığını bulmuşuzdur. İtiraf etmem gerekirse hayatım boyunca durmaksızın iyilikler yaptım insanlara ve insanlığa. O kadar çok şey öğrettim ki, hani bir öykümde yazdığı gibi, Türkçe'ye bile yeni kelimeler ilave ettim. Hatta bir İngilizce dersinde Feza öğretmenimin tarif ettiği gibi, İngilizce'ye bile!

Aslında hayatımın hiç bir döneminde bir blog yazarı olacağıma dair emare göstermedim.Şayet Asabi Kedi olmasaydı belki de düşünmeyecektim. Öyle ki John Daygon Çizgi Roman serisini yazıp çizmeseydim, bugün bu kelimelerle aram belki de olmayacaktı çünkü çizmekten çok yazarken zorlanmıştım.

Şimdi sizleri gerçek anlamda hayatıma yeniden başladığım ve günceme kaydetmiş olduğum geçmiş bir blogla baş-başa bırakıyorum:

Nerede Kalmıştık???(27/01/09; Bursa)

Hayatımda her zaman zor anlarım olmuştur. Ya da zor sandığım anlar! Ve her zaman çalışıp çabalayarak ve her şeyden öte, iyi niyetle durumun üstesinden gelmeyi başarmışımdır. Hayatım boyunca sorunlarımdan kaçmadım ve onlarla yüzleşmeyi seçtim iyileşmek için. Sırf bu yüzden bile çok eleştri aldım bu mücadelem için! Oysa benim tüm hedefim bugünkü ben olabilmekti. Ve biliyordum ki korkularım ve acılarımla yüzleşmezsem bu mümkün olmayacaktı ve olamazdı da! Yüreğimden ve beynimden kendime inanarak ve yalnız kalmak pahasına bu yolu ben bilinçli seçtim.Şimdi nihayet rahatım. İçimdeki acıyı dindirmeyi başardım. Yaşadığım hiç bir şey için, kendimi, hayatımı suçlamıyorum. Benim bu yoldan geçmemin bir sebebi vardı ve bunu er ya da geç öğreneceğim. Gerçi öğrenmesem de çok da önemi yok. 21 yaşında yarım bıraktığım Anıl'ın hayatına yeniden başlıyorum 37'imde. Hissediyorum bundan sonra herşey bambaşka olacak çünkü artık her şey bilinç düzeyinde ve bilinçaltım şu an bomboş! 2009 yılında politika yapmak ve politik olmak üzere ihtisaslaşacağım. Öyle ki çevremdeki insan sayısını en az iki katına çıkaracağım. Ve adını ÇEVRE koyacağım; nihayetinde de ben ÇEVREci olacağım. Allah izin verirse bebeğimi kucağıma alacağım ve onun sağlıklı, mutlu ve akıllı büyümesi için Gülşan ile son derece mücadeleci bir hayata başlayacağız.

Şimdi başa dönersem; "Nerede kalmıştık"??? Oradan devam edelim...

Merhaba HAYAT, artık sana hazırım!!!!!!!!