Mert olan elbet odur ki nefsi ile başa çıkar

Bilirim cemalin gören, deli olur dağa çıkar
Seni seven yetimler her biri arif çıkar

Gah gelirler uzaklardan isterler seni görmek
Gah yorulup yollarda kalırsa canı çıkar

Kimisi hacı oluben tavaf eyler kabeyi
Ben dönerim hakk için, her yanım hakka çıkar

Müşrikler toplanıpta şerh eylese kuranı
Her bir söyledikleri söz, vallaha boşa çıkar

Günde beş kez indi başı, sandı hakikat buldu
Oysa riyaya bulaşmış, gör ameli boşa çıkar

Kırk yıl oruç tutuben ağzına girmese lokma
Bir kerrecik şirk koşsa, bin yılı boşa çıkar

Kimsenin ayıbın görme, ayıp sendedir sende
Tut aynayı yüzüne, gör bak senden ne çıkar

Gün be gün yoklayıp kendin, sorgula hele bir kez
Şeytan dört yanını sarmış, içinden iblis çıkar

Cahilin işi cahildir, uzak dur böyle kuldan
Ilimden yoksun olmuşsa, o dilden bühtan çıkar

Ayet ayet oku şimdi, bak zikrullah ne demiş
Görelim okuyunca senden acep ne cevher çıkar

Çelebi nefsini bil ki, bilen bilir Rabbini
Mert olan elbet odur ki nefsi ile başa çıkar


Mustafa Çelebi