Meşkin sönmez nârı, özde cânı dağlayan.

Bir gün diledim tanrıdan, aşkı var kılan.
Ahi çilesinde ömrün, seni bana yâr kılan.
Bülbüle meftûn gülün al goncası kılan.
Mest-i hayali anın, şebi doyumsuz kılan.

Hiç usanmadım yokluğuna ağlamaktan,
Sen kokulu damlalara sarılmaktan.
Kasvetindi kırık yüreğimde çağlayan,
Meşkin sönmez nârı, özde cânı dağlayan.

Sabrımı tüten bacasıydın benliğimin.
Hüzün demetiydin grisinde her demin.
Sen ki ari buğu gönlümdeki erdemin,
Delice kıskanan Aslı’sıydın Kerem’in.

Engininde denizlerin hülyâna daldım.
Sensiz tanın ufkunda ışıltına sardım.
Ben ki yokluğunda gölgenle kaldım.
Söyledi kuşlar, kalbinde ben vardım.

aks