Mesleğin ütopyacası

Meslek sahibi olmak önemlidir hep. Kimimiz doktor olur kimimiz öğretmen, tamirci, işçi… kimimiz de tutar ‘gazeteci’ olur, olmak ister… İstersiniz ama öyle kolay değildir gazeteci olmak. Bir tutkudur habercilik, bir kez bulaştınız mı ucundan bırakamazsınız da !

Neden mi ?

Gazeteci, iki üç yabancı dil bilmelidir, ehliyeti olmalıdır, yeni teknolojilerle iç içe olmalı bütün proğramları çalıştırabilmelidir, en yeni fotoğraf makinesinden bir tane mutlaka bulundurmalı, birkaç tane objektifi olmalı çalışma ortamlarına uygun, flaş olmazsa olmaz, yedek pil bir kutu olacak, ses kayıt cihazı(dijital) kesinlikle şart… üniversite mezunu olunacak, sivil toplum kuruluşlarında boy gösterilecek… hangi çağda yaşıyoruz Laptop tabi ki olacak…

Kültürlü olmalı bir de gazeteci, sinemaya gitmeli, tiyatronun müdavimi olmalı… düzenli bir ilişkisi olmalı…olmalı da olmalı… Yeni lokantalara, mekanlara uğramalı, insanları yönlendirmeli ki bilinçli hareket etsinler.

En önemlisini unutuyordum az kalsın; bedava çalışacaksın arkadaş bu meslekte çalışmak istiyorsan. İşler ‘ Abi bi omuz ver de çıkaralım dergiyi, gazeteyi, siteyi…’ şeklinde yürür ve bu kadar donanımlı olmanıza rağmen bir şey kazanamazsınız. Çalıştığınız kurumlar size ya iş öğretiyordur yada sizin gibi değerli bir çalışana ihtiyacı vardır. Ücret verilecektir en kısa sürede. Sanki gazetecilerin özel maaşları vardır da oradan sağlarlar geçimlerini !

İşler bir yoluna girsin!

Öyle kolay mı gazeteci olmak ?

Daha bitmedi tabi ki; gazeteciler dürüst namuslu, objektif… olmalı. Gazeteci olacaksan bunlara hazırlıklı olacaksın çünkü elinde insanları maüpüle edecek araçlar var ve onları doğru kullanmak zorundasın…

Onlar kanaat önderleri değil mi? O zaman insanlara örnek olmalı özel hayatında da. Dayanıklı olmalı, uykusuz, aç yaşayabilmeli. Coplara alışık olmalı… Nazik, kibar sevecen olmalı, duyarlı olmalı hayata karşı…

Çabuk hastalanmamalı, emekli olmasına gerek yok canım işçilerden çok mu yoruluyordur ki gazeteci milleti?

İşçiler gibi emekli olur vakti gelince. Ne zorluk çekiyordur ki çalışırken !

Ne alaka canım sanki gazeteciler, haberciler bekler saatlerce sokakta. İnsanların uyukladığı saatlerde.

Ama olsun vatandaş sabah çayını içerken mutlaka yetişmeli haber…

Gazeteci’nin fikri olmalıdır her şeyden önce. Fikir sahibi olmalıdır. Peki fikir sahibi olursa ne olacak?

Olmaz o zaman da ikinci dönem hayat okulu cezaevlerinin yolu görünür bu garip meslek erbabına. Eee hani fikir sahibi olmalıydı gazeteci diyenleri duyuyorum içinizden. Tabi ki olmalı. Fikir sahibi olması suç değil zaten. Yayması suç teşkil ediyor fikirlerini…

Ya uyandırırsa bunca uyuyanı !

Ne oldu güçlü medyaya demezler mi? Hani dördüncü kuvvettiniz!

Öyledir. Büyüktür medyamız. Büyük paralar kazanan büyük ağabeylerimiz vardır büyük medyamızda. Onlar biz gençleri koşturur sağa sola… ‘Hadi çocuklar koparalım şu işi’ koparır çocuklarda. İş bitmez, yoğundur hep haber merkezleri, hele şu haber bir yayına girsin… Girer hiçbir şey değişmez, zaman geçer gider ama haber emekçisi mahkumdur komik ücretlerle çalışmaya… Sigortasız çalışanların üzerine gidilir, sahte evrakla çalışanlar yakalanır… haber yapılır hepsi, kurtulamazlar medyanın elinden.. Kim işçiye kötü şart sunuyorsa üstüne gidilir. Kim olursa olsun, ister devlet, ister belediye… isterse ülkenin en varlıklı kudretli iş vereni. Hiç değişmez medyanın tavrı herkesin hakkı aranır koca ülkede bir ‘ gazeteci ’nin hakkı aranmaz medyada çalışanlar tarafından. Kendi kendimizi haber yapçak değiliz yaa. Bir gün Öcal Uluç; ( Hıncal Uluç’un ağabeyi ) “ Bu meslekte çalışırken herkesin hakkını arasınız, kendi hakkınızı arayamazsınız” demişti. O zamanlar pek anlamıştık üstadın ne demek istediğini, şimdilerde bakıyorum da ne kadar haklıymış Sayın Uluç. Şimdi gazetecinin kazanılmış hakları da elinden alınıyor bir bir, medya tek elde toparlanadursun !

Bir garip meslektir bizimkisi. Neden mi seçtim? Bilmem, var olma savaşı sanırım.

Murat AYDEMİR