Meslek liselerinde öğretim

MEVCUT DURUM VE PROBLEMLER:

Meslek Liselerinde, öğretim bu güne kadar, gelişi güzel hazırlanmış, sanayimizin gerçeklerinden uzak, demode teknolojilerin yer aldığı ders programlarıyla yürütülüyordu. Şimdi, MEGEP projesi kapsamında, modül sistemine göre, yenilenmiş, ders programları hizmete girmiştir. Bu programlarda hazırlanırken, programları geliştirecek öğretmenler rasgele seçilmişler ve dar bir zaman diliminde, program yapmaya çalışmışlarıdır.

Benim üzerinde duracağım asıl konu; Meslek seçimini kendisi yapmayan bir öğrenci, mesleğini zaten sevmediği için, mesleğine ilgi duymamakta ve öğrenmemektedir. Bir kere yaşı küçüktür, yani çocuktur. Ve çocuklar bu yaşta meslek öğrenemezler. Sadece meslek öğrenmeye zorlanırlar. Özellikle üretim mesleklerinde, ağaç, metal teknolojisi gibi bölümlerde, dakikada 10-20 bin devir atan makineler vardır. Öğrenci yaşı gereği, oyun oynamak istediğinden, atölyelerde, fırsatını buldukça şakalaşmaktadır. Tehlikeli makinelerden öğrencileri korumak isteyen öğretmenlerde, haklı olarak en kolay yolu, yani korkuyu kullanarak, öğrencileri tehlikeden uzak tutmaya çalışmaktadırlar. Bu da öğretme ortamının bozulmasına yol açmaktadır.

Asıl önemli neden ise, hiçbir makine öğrencilerin fiziğine göre yapılmamıştır. Makineler yetişkinlere göre yapılmıştır. Bu nedenle, birçok öğrencinin fiziği, makineler için uygun değildir.

Diğer bir konu ise; Meslek öğretimi, üretim demektir. Dünyanın neresinde vardır böylesine bir pahalı yatırım. Öğrencilerin meslek öğrenmesi için açılan bu okullara, müthiş yatırımlar yapılmaktadır. Halbuki mezun öğrencilerin yüzde 90 ı kendi mesleğinde kalmamaktadır. Okullarda kurulan atölyelerde, milyarlarca yeni liralık tutarındaki yatırımlar, pasif bir halde beklemektedir.. Okul kapalı olduğu sürelerde, bu kadar yatırım elde edilen sonuca göre, içler acısıdır. Yeni yeni alınan bunca el makineleri, öğrencilerin kullanımına sunulmaktadır. Öğretmen sayı gruplarının fazla olması gibi nedenlerle, kontrolsüz kullanılan el makineleri ve aletleri heba olmaktadır. Elde edilen sonuca göre, yatırım geri dönmemektedir. Bu kadar zengin bir ülke miyiz?

Meslek öğretimini üretim içinde döner sermayeler yoluyla, öğrencilerimize iyice kavratılabileceğini zannetmekte, bir hayalden öte geçememiştir. Döner Sermayelerin piyasayla, rekabet sistemi içerisinde çalışmasını beklemek, gerçekçi değildir. Her şeyden önce, memuriyet sistemi buna engeldir. Lütfen bir istatistik yapılsın. Kaç okulda ne kadar öğrenci çalıştırılıyor ve ne kadar öğretmen çalışıyor. Birbirine oranları nedir. Çünkü, döner sermayeler, öğrencinin üretim içerisinde çalışarak, meslek öğrenmesini amaçlamaktadır. Yapılacak bir istatistik, gerçeği gözler önüne serecektir. Bu konuya tekrar dönülecektir. Çünkü gerçekten başlı başına bir inceleme konusudur.

Öğrenciler, sabahtan akşama kadar 8-10 saat derse girmektedirler. Derslerin bu şekilde akşama kadar yayılması, bu çağlarda oyun oynaması gereken öğrencinin, bırakın öğrenmeyi, tam aksine, derslerden ve öğretmenlerden sıkılmasına yol açmaktadır. Bilen bilir zaten. Derslerin hergün 8-10 saat olması, ilgiyi dağıtacağından, öğrenci üzerinde öğrenmeyle hiçbir bağlantısı yoktur.

Sonuç olarak; Meslek Liselerinde öğretim, elde edilmesi gereken hedeflerden çok uzaktadır. Böylesi bir pahalı yatırımla Meslek Öğretimini sürdürmek doğru değildir. Öğretim açısından en olumsuz taraf ise, öğrencilerin yaşlarının meslek seçimi için uygun olmamasıdır. Bu durum öğrencilerin; meslek öğrenmesini, büyük ölçüde engellemektedir.