Mesut Özil

Mesut Özil’in Tayyip Erdoğan ile Londra’da çektirdiği fotoğraf Türk medyasında ne kadar yankı buldu emin değilim ama bu olaydan sonra Almanya’da tabiri caizse yer yerinden oynadı!

Almanya’da konu ile ilgili, sokaktaki adamın “Mesut, abi sen hayırdır?” demesinden Bierhoff’un “bu olayın ardından Özil milli takıma alınmamalıydı” şeklindeki açıklamalarına kadar uzanan nice yorumlar yapıldı ve o meşhur ifadeyle Mesut linç edildi. Takip edebildiğim kadarıyla da gerek medya gerekse halk arasında sadece çok küçük bir grup “yapmayın, etmeyin adam futbolcu, siyasetçi değil” dedi.

Ve Mesut dün, bardağı taşıran birkaç olayın ardından kendi Instagram hesabından uzunca bir açıklamada bulunarak Alman Milli Takımı’nı bıraktığını cümle âleme ilan etti. Muhtemelen açıklamaları görmüşsünüzdür ama özetle Mesut dedi ki: “benim iki kalbim var; bunlardan biri Türkiye, diğeri Almanya için atıyor ve bu hep böyle olacak. Ben o fotoğrafı siyasi bir amaçla değil, siyasi düşüncesinden ziyade ülkemin lideri ile çektirdim. Zamanında başka siyasi liderlerle görüşenlere kimse ses çıkarmazken, bu olaydan sonra medyada benimle ilgili bir karalama kampanyası başlatıldı. Sahadaki performansım yerine bu fotoğraf konuşuldu. Yapacağımız yardım faaliyetleri durduruldu, sponsorluklar iptal edildi. Ben Alman Milli Takım formasını her zaman gururla giydim ve 2014’te bu formayla Dünya Kupası’nı kazandım. Bu süreçte Almanya Futbol Federasyonu’ndan destek beklerken başkan Grindel’in ırkçı ve Türk kimliğime saygısız tutumunu görmek beni derinden yaraladı. Tüm bu yaşananlar nedeniyle milli takımı bırakıyorum.”

Aslında Mesut’un yazdıkları durumu gayet net açıklıyor ama ben konuyu biraz daha derinden alacağım. (Bu arada Mesut’un paylaşımına sosyal medyada yapılan ve “Mesut, adamsın” ortak parantezine alınabilecek tüm o boş yorumları göz ardı ediyorum; mesele o kadar basit değil.) Velev ki Mesut çok koyu bir AKP taraftarı hatta çok ırkçı, Marksist veya ne bileyim Boko Haram sempatizanı falan olsun. Ne yapacağız? Onu sırf bu düşüncelerinden dolayı yargılayıp, linç mi edeceğiz? Eğer ki Mesut bir siyasetçi veya düşünür veya kanaat önderi (bu lafa da bayılıyorum) olsaydı bu yargılamayı yapar, tepkimizi de gösterirdik. Fakat adam futbolcu yahu!

Olaya tersten bakmak gerekirse, rahmetli Metin Kurt da herkesçe bilinen solcu hatta komünist kimliği nedeniyle genellikle pozitif bir ayrımcılığa tabi tutulurdu. Fakat bu da doğru değil zira futbola ve futbolculara bu pencereden bakılmaması, kısaca ırkçılık yapılmaması gerektiğini anlatmak için yıllardır FIFA’nın dilinde tüy bitiyor. Bu konuda akıllara “iyi de bu ırkçılık mı?” gibi bir soru gelirse yanıt koca bir evet! Zira ırkçılık sadece farklı ırktan olanın değil, düşünce de dâhil herhangi bir alanda farklılık gösterenin, sırf bu fark nedeniyle hor görülmesi veya aşağılanmasıdır.

Koskoca Almanya Mesut konusunda büyük bir yanlış yaptı, hem de bu alanda geçmişinde kendisinin de kabul ettiği koca bir kara leke olmasına karşın. Muhtemelen bu talihsiz olaya Mesut’un Dünya Kupası’ndaki kötü performansı da tuz biber oldu ama yaşananların bahanesi olamaz. Ve yine muhtemelen bu deprem, Alman Futbol Federasyonu Başkanı Grindel’in istifası etmesi veya spor kamuoyunda Almanya’nın özür dilemesi gibi tsunamilere yol açabilir.

Şu meşhur bebek deneyini belki biliyorsunuz. Farklı davranışlar sergileyen kuklalar arasından 3-6 aylık bebekler önce iyi davranan kuklaları seçiyor, sonraki aşamada da kendileri ile aynı seçimi yapanları. Bu iki özellik çarpıştırıldığında ise bebekler, kendilerine benzemeyenler iyiler yerine kötü ama kendileri ile aynı tercihi yapanları seçiyor. Deneyin sonucu şu ki: ırkçılık düşünüldüğü gibi sonradan öğrenilen değil, aksine içimizde var olan bir düşünce şekli ve burada toplumun görevi bu duyguyu körüklemek değil aksine doğru eğitim ve öğretilerle onu önlemek. Deneyi izlemek isteyenler için: https://www.youtube.com/watch?v=FRvVFW85IcU

Velhasıl genç takımlar da dâhil milli takım kariyerinde 32 golü olan Mesut, giderayak kariyerinin en güzel golünü atmış olabilir. Peki ya şimdi? Şimdi Almanlar düşünsün!  

can.nizamoglu@gmail.com