Metin Celal

Gendaş Yayıları'ndan Mart 2003 yılı baskısı bir Metin Celal kitabı: Gitmek Zamanı. 

Engin, borç parayla temin ettiği sahte pasaport ile 'geç kaçak' olarak 12 Eylül İhtilali'nden bir süre sonra Almanya'ya Köln'e, kendisinden daha önce kaçmış dava arkadaşlarının yanına gergin başlayan ve süren bir yolculukla ulaşır. 

İhtilalin hemen öncesi ya da sonrasında Almanya'ya gelmiş ve orada hayatlarını sürdüren yoldaşlarındaki değişimi kısa sürede hisseder. Geçici olarak konakladığı arkadaş evinde hareketsizlikten 'orta yaşlı devrimcilikten orta yağlı devrimciliğe' doğru yol alır. Kendisine evlerinde çocuklarının odasını veren arkadaşlarının, eskiden küçük burjuva alışkanlığı olarak değerlendirdikleri 'tatil' için Fransa'ya gitmeleri, Almanca bilmemesinden dolayı en ufacık bir ihtiyacında bile birilerine muhtaç olması zamanla Engin'in gittikçe içine kapanmasına sebep olur. 

Her an Türkiye'ye dönecekmiş gibi yaşayıp kulakları ülkelerinden gelecek af haberlerinde olan eski dava arkadaşları ile Almanya'da fabrikalarda işçi olarak ya da küçük çapta ticaret yaparak , ufak hesaplarla kalıcı yatırımlar yapan, eskiden kendileri için savaştığını düşündüğü işçilerle yüzeysel diyaloglarla geçen günlerinde sürekli kaçaklığını sorgular. 

İlk evliliğinden olan ve hiç babalık yapamadığı çocuğunun okuldaki başarısızlığı ardından da eski karısının oğluyla ilgilenmesi için kendisine yazdığı mektuplar ülkeye dönme isteğini azaltırken, rüyalarına giren ise geride bıraktığı Rüya'sıdır. 

Tüm bu gelişmeler olurken iltica başvurusu da kabul edilmez. Pek umutlu olmasa da yine de itiraz eder. Dil bilmemesi toplumla kaynaşmasına engeldir ne var ki buna rağmen yine de yapabileceği işler varken bile O devletin verdiği ücretsiz kurslara dahi doğru düzgün devam etmez. Ülkesindeki yenilgi onu yılgınlaştırmış hayata karşı pasifize etmiştir. Kimi günler yataktan bile çıkmadan ölümü düşünür. Ölüm onun için dertlerin bitmesidir, bir kurtuluştur ancak ölümü bile beceremez. 

Bu arada devrimci mücadelesi sırasında yıllarca bastırdığı cinsel arzuları da daha sonraki hayatı boyunca unutamayacağı bir noktada gün yüzüne çıkar. 

Sürükleyici, roman kahramanın duygularının çok güzel anlatıldığı, hayatın öğreticiliğini ve bireyin yalnızlığını vurgulayan güzel bir roman. 

Yazarı, kısa bir süre önce Türkiye Yayıncılar Birliği YK Başkanlığı'na da seçilen Metin Celal (Zeynioğlu). 

Kitapları: 

Şiir: Adım Ölüm (1986), Kendi Kendini Tatmin (1989), Konformist (1993), Küçük Hayat Bağları (1999), Herkes Kendine Yabancı (İlk üç kitap birarada, 1999) 

Roman: Ne Güzel Çocuklardık Biz (Roman, 2000), Gitmek Zamanı (2003), Seni Sevdiğimi Biliyorsun (2005) 

Eleştiri: Yeni Türk Şiiri (1999). Şiir Ustalardan Öğrenilir (2007) 

Çeviri: Bir Küçük Bulut (James Joyce, 1984) 

Antoloji ve sözlük; Çocuk İsimleri Sözlüğü (1996), Cumhuriyet Dönemi Çağdaş Türk Şiiri Antolojisi (1997), 199 Şairden 199 Şiir (Eray Canberk'le birlikte, 1998), Çağdaş Türk Edebiyatı Öykü Antolojisi (1998), Çocuk Şiirleri Antolojisi (1998), Atatürk Şiirleri Antolojisi (1998), Çağdaş Türk Edebiyatından Aşk Şiirleri Antolojisi (2001). 

Yazar ve yayıncı Metin Celal kitaplarında Zeynioğlu soyadını kullanmıyor. Tarihteki bir diğer Zeyni ise Zeyni Dahlan. 19. yüzyılda Haremeyn'de (Mekke ve Medine) yetişen alimlerden. 

1816'da Mekke'de doğan Zeyni Dahlan'ın, Mekke'de Şeyh-ül ulema -bilginlerin önderi- olup Harem-i Şerif'te ders verdiğini, Mekke'ye matbaayı ilk getiren kişi olduğunu ayrıca da burada hem kendisinin hem de başka alimlere ait bir çok İslam eserini bastırdığını biliyoruz. Vehhabiler'e karşı olan yazılarını topladığı kitapları mevcut ve ne ilginç bir kaderdir ki Osmanlı Valisi Osman Paşa ile aralarındaki bir anlaşmazlık sonrasında Mekke'den Medine'ye göçü sırasında 1886 yılında rahatsızlanıp vefat ettiğinde gömüldüğü kabir daha sonra Medine'yi ele geçiren Vehhabiler tarafından yıkılıp dümdüz ediliyor. 

Hayat hep göçler, göç edenler ve onların hikayelerinden oluşuyor. Bir yerden bir yere göç edenler zamanı geliyor dünyadan da göç ediyorlar, kalanlar ise yazıya geçirilip kuşaktan kuşağa aktarılanlar oluyor. Deneyimler, yazıya dökülenler, okumalar insanlığın yönünü belirliyor. İnsan onuruna layık hayatlar yaşanıp, bilgiye dönüşen deneyimler okurlara da güzel aktarılır ve okurlar da kendilerine düşeni yapıp okuduklarını akıl süzgeci ile değerlendirip hayatlarına uyguladıkça yaşam daha da güzelleşiyor aksi ise sadece kaos ve savaşlar.