Metrobüse methiyeler

Hele şükür metrobüsümüz geldi, çocuklar gibi şeniz artık.
Bin atlılar gibiyiz.
Avcılar’dan bindik, oturduk boş koltuklara.
Şirinevler biraz sarstı, İncirli serbest.
Merter bunalttı, Cevizlibağ kucaklattı.
Okmeydanı ve Çağlayan’ı hiç anlatmayayım.
Mecidiye geçildi, Zincirli bir kuyuda aktarıldık,
Olmadı Söğüt Ağacı altında dinlendik.
Bir sürü gişeden geçemedik, ama feleğin çemberinden geçtik.
Duraklara ulaşmak için gece karanlığında bakirliğimizle yürürken korkmadan,
Yürümek lazım dedik hantal vücutlarımıza.
Karanlık ve uzun yollar, alt geçitler, köprüler.
Vız gelir bize tırıs gider dedik.
Bunu da atlattık. Neyse bundan da yırttık.
Bir de ne demeli kaçak binen yolculara.
Hep önden değil arkadan biniyorlar.
Önden binenler ücretli, ortadan binenler bedava.
En garantisi en arkadan binmek.
Arkasından binmek lazımmış.
Yaşayarak öğreniyor insan.
Kameralar çekiyor, medya bağırıyor.
Oyumuz artıyor, boyumuz uzuyor.
Rahatlattı bunaltan trafiği derken,
Haliç köprüsünden Acıbadem’e kadar
Yok değişen bir şey.
Aynı trafik, aynı kuyruk, aynı hamam.
Metrobüsümüz otobanda 3 kaplan gücünde.
Şikayet mi ediyorsun. Binemiyor musun?
Kucaklarda daha doğrusu arkadan itmelerle,
Herhangi bir çaba harcamana gerek yok.
Yorma kendini boşuna.
Biniyorsun bir şekilde.
Halkın seni kucaklarında taşıyorlar.
İstemezsen bile bindiriyorlar.
Allah razı olsun.
Bir şekilde binmenin huzurunu yaşarken,
Kapılar kapanmaz bir türlü.
Dua ediyorsun, “ne olur kapan susam kapan.“
Ama yok, doldurmak lazım metrobüsü.
Doldurmak lazım vatandaşı.
Boşa gelmez bu işler.
2 dk da bir gelen metrobüse, anca yetişir.
Vatandaş evine varacak.
Gerek yok ayakta kalmak için
Koltuk kenarı, boru tutmaya.
Yurdumun yardımsever insanları durumun farkında.
Yakın markajla ayakta tutuyor seni.
İnene kadar hissettiğim er ve el sıcaklığı mı,
Yoksa işten bunalmış, eve varıp sabah ekonomiye katkıda bulunacak olan bireyin rahatlığı mı?
Olsun, yurdum insanı toplu taşınsın, bizler de toplu kaşınalım.
İlk durak olsa keşke. Ama durağın sonu yok.
Eve varacaksan, toplu taşınacaksın. Çekilir mi köprü trafiği canım…
Metrobüse binene kadar iktidar tek.
Ama metrobüse binince iktidar çok.

Kime oy versem. Herkes bir tarafımdan tutuyor.
İlk durakta insem. Evime uzak ve çok karanlık.
İnmesem mi acaba?
Bence burada kalayım, en azından içinde olduğum şey belli.
.
..
…
Hala eve varamadım.
…
..
.