Mevlana'yı Boğaziçi Üniversitesi’ne hoca yapalım; öbür dünyadan online ders versin!

Mevlana ne kadar büyükse demek ki birileri de o kadar küçük; zira 700 yıldır bir dervişin ilerisine geçememişler. Bu insanlara hayret ediyorum, bilim çağında 700 yıl önce yaşamış bir dervişi kendilerine idol yapıyorlar. Bunların gelişme anlamında ileri gitmesi mümkün değil. Mevlana ülkemizin bilimde ilerlemesine engel. Baksanıza insanlık Mars’a gidiyor bizim palikaryalar dünya literatüründe adı bile duyulmamış dede baba masalı Mesnevi’den gazel paylaşıp duruyorlar.

Mevlana paylaşanların kültürel bir alt yapılarının olmadığını biliyoruz. Hani bazı kimselerin şahsi merakı olsa neyse, ülkede salgın gibi, milyonlarca kişi Mevlana hastası; Muhammet hastası, Atatürk hastası, Ali hastası… Geçmişteki ölmüş gitmiş kişilere böyle bağlanılırsa yeni insanların çıkması mümkün olabilir mi?

AKP’liler Erdoğan için 90 yılda böyle biri gelmedi diyorlar. Kendi alanında doğru; Usame Bin Ladin gibi yani. Ama evrensel olarak bu iddianın beş kuruşluk değeri yok. Büyük herkes için her çağda büyüktür. Örneğin Atatürk bile kendi çağında ilahtı; bugün belli kesimlerce itibarı yerlerde… Bugün evrensel olarak Muhammet bile kabul görmüyor. Bunları bazıları çok seviyor, bazıları sevmiyor. Çünkü belli bir alanda etkileri var. Bu arada “Muhammed peygamber onu ayrı tutmalısın” diyenlere valla doğru ama kendisini sevenlerce öyle siyasileştirildi ki yani insana peygamber gibi gelmiyor. Ama örneğin Ariso, Sokrat, Eflatun, Konfüçyüs vs böyle değil. Bunları herkes belli bir ölçüde seviyor. Bir toplantıda Sokrat’ın adı geçtiği zaman kimse onun için “Allah belasını versin” demiyor. Çünkü bu değerler evrensel.

Görünüşte Mevlana da böyle… Sevelim sevilelim deyip insan ilişkilerine bir iki filozofik yorum getirmek insanı evrensel değer yapmaz. Bir şeyleri değiştirmek için çaba gösterip bedel ödemek lazım. Sevgili Mevlana’mız hayatı boyunca dönmüş durmuş. Sevelim sevilelim yar yar türküsü, böyle bir felsefe olmaz. İnsanlarımızın etkilenmesine gelince sevgi masalları çağlar boyu herkesi etkilemiştir.

Mevlana’nın meşhur “Ne olursan ol yine gel…” çağrısı da inandırıcı değil. Tamam, geldim, ya sonra…”Değişeceksin, düzeleceksin, bizim istediğimiz gibi olacaksın…”  Bunu yaptıktan sonra bizi Nesimi’nin derisini yüzenler bile kabul ederdi. Bir gay alışkanlıklarını terk eder, tövbe edip imamın yanı başına oturur. Yani bunda ne var ki… Beni olduğum gibi, değiştirmeden, benim istediğim gibi olacaksın demeden kabul edebiliyor musun? Zalim Haccac bile başlarına taş yağdırmadan önce düşmanlarını gülle davet etti. Yaaaa pirim, bu iş böyle gel demekle olmuyor.

Yani elbette ülkemizin önemli bir değeri. Evrensel yüz akımız. Ben Mevlana bağlılığının abartıldığını düşünüyorum. Sevelim ama onda takılıp kalmayalım.

Mevlana çağına damga basacak dirayette biri olsaydı Moğol istilasında ülkesi için bir şeyler yapardı. Aynı şeyi Yunus Emre, Hacı Bektaş gibi kimseler için de söyleyeceğim. Hiç değilse insanları ülkenin savunması için motive ederlerdi. Bunun yerine akşam sabah dönüp uyuttular. Bu kişilerin şiirlerinde, söz ve söylemlerinde vatanın içinde bulunduğu durumla ilgili tek bir söz yok. Sanki Ay’da yaşadılar. Memlekette kan gövdeyi götürüyor “Hak çalabım, hak çalabım…”

Sözün özeti: Mevlana bu kadar büyük değil; artı Mevlana’ya kaldıysak bize yazıklar olsun!