- Kategori
- Şiir
Mevsim bahara döndü yine.
Her dal çiçek çiçek.
Her çiçek rengarenk,
Renklerin içinde bir tomurcuk.
Tomurcuk içinde bir böcük.
Mevsim bahara döndü yine.
Sürgün renginde yeşil dallarda.
Dallar ağaçlarda,
Ağaçlar toprakta
ve toprak ayaklarımın altında.
Mevsim bahara döndü yine.
Toprak ayaklarımın altında
İçinde sayısız tohum
Tohumlar içinde birer can
Canlar bekler yağmur.
Mevsim bahara döndü yine.
Gök kubbe masmavi ve açık.
Güneş pırıl pırıl.
Az önce yıkadı tüm doğayı yağan yağmur
Ve can verdi toprak altında bekleyen cana.
Mevsim bahara döndü yine.
Bir umut var yüreklerde,
Gözler parladı ışıl ışıl.
Koşamasa da artık bacaklar
Fırlamak istedi, çocuk yürek.
Mevsim bahara döndü yine.
Yeni bir hayat başlarken doğada
Baharı bekleyen hasta,
Yatağından gördüğünde rengarenk çiçekleri
Ve sürgün renginde yeşili
Zamanıdır dedi artık.
Canlanmak için tohum ve uzatmak için başını gökyüzüne
Ben başımı sokmalıyım toprak içine.
Mevsim bahara döndü yine.
Alış veriş tamam, bir ver bir al.
Gelen memnun da giden ne desin.
Zor hem de çok zor girmek toprak altına
Çünkü mevsim bahara döndü yine.
Söz desem sana geçsin bahar
Öyle gel yanıma ve devam edelim alış verişe.
Söz inan ki söz sana geçsin bendeki bahar
Al git beni koy kapkaranlık toprağın altına.
Tamam mı, söz mü?
Anlaştık mı yani?
Bekleyecek misin bendeki baharın geçmesini?
Bak söz verdin ona göre, dönmek sözden.
Sen daha çok beklersin beni Azrail,
Ben bulmuşken baharımı
Çevirir miyim kışa?
Soldurmaz ki benim baharım yapraklarımı
Her dem taze sürgün verir yürek yeşilin en güzel tonunda.
Sen daha çok beklersin beni Azrail,
Mevsim bahara döndü yine.
06 Nisan 2013/Silivri
Ali ALTAN