- Kategori
- Şiir
Mevsim Hazan, Mevsim Ölüm
Mevsim, hazan mevsimi
odam solgun bir ışık dolu
huzur dolu derin gözlerin
parlıyor solgun odamda
hayat dolu, derin huzur kokan gözler..
oysa mahzundu benim gözlerim, soğuktu..
neden diye sordun, sustum
pencereler açıldı o anda
ölüm kokusu sardı her yanı
üşüyorum, korkuyorum..
gözlerin gözlerimde kilitlendi bir anda
ve anladın mahzun bakan soğuk gözlerimi
ve ölüm kokan odayı..
anladın seni öldürmek zorunda olduğumu kalbimde..
ve ölmekteydim ben de kalbimdeki sen ile..
bedenim mezarım olmuş şimdi
ve sevdam toprağım.
kaderimiz değil haykırmak sevdayı özgürce
şimdi sevda toprağı serilmiş mezarımda
sensiz yaşıyorum senin sevdanı..
yalnız kalmalıyım şimdi
bir mezarım ile, bir toprağım ile,
bir de sensiz sen ile..