- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 240
Mevsim Sonbahar

Yorgun Kalemim
Mevsimlere göre yaşar insanlar.
İlkbaharda; Umutlanır!
Yazın; Neşe arar!
Sonbahar "Hüzündür" hep..
Kışın; direnir hayata tutunmak için!
Nedendir bilinmez..
Sonbaharda daha düşünceli olur insan;
Diğer mevsimlere benzemez hiç.
Dalından kopmuş bir yaprağı rüzgâr önüne katmış,
Bilinmeze doğru yol alırken hemen herkes onu izler
Ama hiç kimse merak etmez nereye savrulduğunu...
Ve Hayat!
Sonbahara benzer her haliyle hem de acımasız.
İnsanlar ise;
Ailelerinden, sevdiklerinden, eş, dost ve çevresinden
Koparak savrulup giderler bilinmez bir zaman dilimine.
Tıpkı dalından kopup rüzgârın önündeki yaprak gibi...
Ve seyredenler!
Hiçbir şey yapamazlar bu sürükleniş adına..
İşte o zaman yalnızdır herkes dünyanın tam ortasında
Ve kuru bir yaprak gibi kelimenin tam anlamıyla.
En çok sonbaharda tanık olursunuz gözyaşlarına.
En çok Sonbaharda hüzün ve anlamsızlaşır hayat.
Yitip gider zaman ömür sermayesinden.
Çekilen fotoğraflar değişir birbiri ardına.
Yepyeni renk cümbüşüne karışır anılar...
Ve mevsim sonbahar;
Sonbaharda çaresizdir adeta bütün ağaçlar.
Bütün ağaçlar yorgun, mevsim artık sonbahar
Doğada uykuya dalar bir sonraki ilkbahara kadar...
Yorgun Kalemim
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Yeter ki yaprak gibi sararıp solmasın ümitlerimiz,yeter ki sevgi öylesine büyük olsun ki bakmasın ömrün yaşına...Selamlar.
Abbas Oğuz 12.11.2017 22:08- Cevap :
- Merhaba Abbas Bey; teşekkür ederim güzel düşünceniz için... Saygı ve selamlar. 15.11.2017 22:22