Mevsimden olsa gerek

Mevsimden olsa gerek;
Yalnızlığım; Şiir misin, şarkı mısın?
Kardelende aşk mısın?
Alemde tek misin?
Mevsimden olsa gerek;
Rüyalarım değişti.
Bedenim kalbimi tanımaz oldu.
Gözlerim soldu.
Ama bir tek senin aşkın solmadı.
Bir sen kaldın bende;
Gülde kokun, resimlerde gülüşün,
Kalbimde tahtın, birde anılar...
Mevsimden olsa gerek;
Umutlarım tutsak,
Yarınlarım çıkmazda.
Bir ışık kaldı yüreğimde.
O da sende; Ya sen neredesin?
Hangi gazete de manşetsin?
Kimlerin rüyalarında aşk tanrısısın?
Mevsimden olsa gerek;
Dalıp dalıp ağlayışım,
Kuşları kıskanışım,
Teselli arayışım,
Yataklara küsüşüm,
Ama bir sana küsemiyorum.
Sen sen kalp atışımsın,
Sen gülden kıskandığım nefesimsin.
Yak bu bedeni, yüreği,
Duman çıkmaz,
Bir tek şey çıkar oda;
Seni seviyorum...
Seni özlüyorum...
Seni istiyorum...
Seni seviyorum...

S.Tunahan SABIR