Mi_g_ren_ ile Yaş_ama_k

Vücudumun coğrafyasında dolaşan ağrım, vücudumun haritası, sonu olmayan yolculuklar gibi, batmayan bir güneş ya da bitmeyen bir dua.

Doğmayan bir çocuk gibi dövüyor şakaklarımı, bir bıraksa seyr-ü sefa. Gözlerim, gözlerim karanlığın en korkuncunda, oynaşan çakmak çakmak ışıklar, ışıklar dalga mı geçiyorlar?

Ya bu kendimi mahkum ettiğim sessizlik, bu kulakları parçalayacak kadar sus, bu gri sus, bir odayı değil bir evreni çıldırtacak kadar gürültüsüz sus.

Yaşamak bir yanını sürekli bıraktığın eksik bir beden ya da nakaratlarını atladığın bir şarkı, kaçmak için kazdığın bir tünel ve tünelin sonunda ki sürpriz mazgal, şşttt sesimi duyuyor musun?

Geceyi kuşatan uykusuzluk, eşkıyam, git başımdan, saçlarım kadar kara geceyi de al git, yolun düşmesin hayatımın gün dönümlerine, habercisi misin ilüzyonumun yoksa ilüzyon ben miyim, hep var mıyım yoksa bir rastlantı mıyım?

Hey güneş, gecenin kovaladığı nazlı gelin, bende mi batıyorsun, yok sa ben mi batıyorum, beni kuşatan bu ağrı söylesene evrende kim evlat edinir kötü bir çocuğu, geldin evladım ol. Evim ol.

Ağrım, pandoranın kutusunda kilitli...