Milliyetçilik...

Bir an dünyada yaşayan tüm insanların Türk olduğunu düşünüyorum. Tek kültür, tek din, tek dil var…
Ne Meksika mutfağı,
Ne İspanyol dansı,
Ne İngiliz diplomasisi,
Ne Paris,
Ne Roma…
Her yer Ankara…
Ama bunun böyle olmasını Tanrı da istememiş, insanlığın gelişimi de…

İnsanlık bugün yaşadığımız modern çağa farklı kültürlerin etkileşimi sonucu zenginleşerek geldi.

Gerek Âdem ile Havva’dan türediğimiz varsayımını içeren yaradılış teorisi ve gerekse evrim teorisi, hangisine inanırsanız inanın, insanlık için toplumsal ve kültürel ayrışmalar mutlak bir gerçekliktir.
Ne Tanrıya kızmaya hakkımız var, ne de Evrime…

Bizler içine doğduğumuz toplumun diline, dinine ve kültürüne doğarız. Bu bizim seçimimiz değildir. Bu nedenle de kimseyi etnik kökenine , dinine bakarak suçlamayı, aşağılamayı haklı görmemeliyiz…

İçimizdeki farklı kültürleri bir zenginlik olarak görmeli ve korumalıyız.
Hassasiyetimiz kendi kültürümüzü yaşatmak, genişletmek, ona değer katmak olmalıdır.

Benim anladığım milliyetçilik:
Ülke içinde sanatta, edebiyatta, sporda, teknolojide, bilimde, siyasette ve ekonomide ileriye atılımlar yapabilmektir.
Uluslararası ilişkilerde ise ülkemizin eşitliğini ,saygınlığını ve çıkarlarını koruyabilmektir.

Yoksa "kan" üzerinden yapılan milliyetçilik olsa olsa ırkçılıktır. Irkçılığın ise ne ülkeye, ne millete, ne insanlığın gelişimine bir yararı vardır.

Zararları ise apaçık ortadadır.

İçerde korku, şiddet, gözyaşı dışarıda itibar kaybı.