Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

17 Mart '11

 
Kategori
Kent Yaşamı
 

Minibüs Terörü Bir Türlü Dinmiyor

Minibüs Terörü Bir Türlü Dinmiyor
 

Yollar kalabalık. Acelem de var. Belediye otobüsünün en ön koltuğundan dışarıyı seyrederek avutuyorum kendimi.

Şoförümüz gergin görünüyor. Birkaç yolcuya kızıyor durmadan. İnmemelerine rağmen düğmeye basıp gerekli gereksiz otobüsün durmasına sebep olanlar var.

Durak ceplerine park eden anlayışsız sürücüler yüzünden iki şeritlik yolda durak cebine girmeden indiriyor yolcuları koskoca körüklü otobüs. Arkadan gelenler isyanda. Korna çalıyorlar ölümüne.

Otobüs şoförünün yapabileceği çok bir şey yok. Durağa yanaşamadığından yolcuları indirmek zorunda yolun ortasında. Arkadaki minibüsün kulak tırmalayan kornası ise ısrarla devam ediyor. Yolların fatihi olan minibüsçülerimiz kahrediyor beni her defasında. Şehirlerin o güzelim yollarında terör estirdikleri yetmiyormuş gibi kuralları hiçe sayarak çileden çıkarıyorlar insanı.

Havalı kornayla kulaklarımız çınlarken otobüs şoförü iyiden iyiye geriliyor. İnsem o sinirle ben öldüreceğim dolmuş şoförünü. Halden anla be adam yer yok ki yolun ortasındayız!

Otobüs azıcık ilerleyince yanımızdan tafralı, manalı bakışlar atarak geçen minibüse tüm otobüs yolcuları beddualar ediyor güzel güzel.

50 metre ilerleyemeden sağ şerit bomboş olmasına rağmen sol şeridin orta yerinde slalom yaparak duruyor dolmuşçu. Kesik kesik kornaya basıyor tam gaz. Az gerilerden el işareti yapan kadını alabilmek için çat diye duruyor. Bu kez biz arkadayız, sağ şeridin boş olduğunu göre göre duran şoförü taciz etmeye başlıyoruz koca otobüsle. Şoför az önceki durumu telafi etmek için acı acı basıyor kornaya. Minibüsçünün umrunda değil.

Zorunluluktan yolu kapatan otobüs şoförüne havalı korna çalan minibüsçü yer olmasına rağmen sağa yanaşmıyor ve yolun ortasında bir güzel yolcu alıyor. Hata yaptığını bile bile bir adım dahi kıpırdamıyor sağa.

Ya sabır diyerek devam ediyoruz. Az ilerde hafif rampa başlıyor bu kez. Çat diye aniden duruyor minibüsçü. Ardından gelen bizim otobüs ani frenle silkelenirken ayaktaki yolcular küfretmeye başlıyor.

Dur durak bilmeyen bu kovalamaca 15-20 dakika boyunca aynı biçimde devam ediyor.

***

Hala şehir kültüründen nasibini almamış yaratıkları alıştırmaya çalışıyoruz insanca bir yaşama. Bir türlü şehir ve kent yaşamına adapte olamayan bu insan müsvetteleri dilerim bir an önce insanlaşırlar. Şehirde yaşayan biri olarak yaşadığım şehrin güzellikleri yok eden, insanı strese sokan, kötü düşünceye sevk eden, hiçbir şey umrunda olmadan hareket eden, kaba ve görgüsüzlere her geçen gün tahammül edemiyorum ben de diğer insanlar gibi.

A.Buğra TOKMAKOĞLU

Abtokmakoglu@gmail.com

 
Toplam blog
: 430
: 2186
Kayıt tarihi
: 18.06.07
 
 

20 Nisan 1989'da İzmir'de doğdu. İlköğretim ve lise öğrenimini Karşıyaka'da tamamladı. 20..