Mizah deyip gülsem mi trajedi deyip ağlasam mı?

Delinin birisi kendisini ilan etmiş peygamber.
Toplamış etrafına birilerini.
Yapmış kendisine mürid. Etrafına toplananlar mürid olmaya aday ileri zekalılar.

O birileri uymuşlar deliye olmuşlar müridi.
Adam hakikaten deliymişte, etrafına topladıklarıda sözümona akıllılarmış.

Televizyon yasak, radyo yasak, para işleri ile uğraşmak yasak.

Adam bir psikiyatri kliniğinde tedavi oluyormuş.
Vermiş fetvayı, gidin demiş bekleyin yerin altındaki şu mağrada kıyamet gününü.
Kendilerini akıllı sanan ileri zekalılar, delinin fetvasına uymuşlar ve gitmişler yerin altındaki tarif edilen mağaraya ve bekler olmuşlar kıyamet gününü.

Kim geliyorsa ikna edemiyor, kendisini akıllı sanan ileri zekalı müridleri.
Din adamları geliyor, olmuyor,
Hükümet yetkilileri geliyor, ikna edemiyor.

Eğer zorla çıkarılmaları halinde mağradan, kendilerini yakmakla tehdit ediyorlar.

Zor bela peygamberleri olan deliyi ikna ediyorlarda, deli işbirliğine yanaşıyor hükümet yetkilileri ile gidip mağradakilerle konuşmaya başlıyor.

Kendini peygamber ilan eden deli 43 yaşında. Geçen hafta gözaltına alınmış ve şiddete dayalı dini örgüt kurma suçu ile tutuklanmış.
Bakmışlarki kafadan çatlak, göndermişler akıl hastanesine.

Ne diyormuş sahte peygamber?

Diğer insanlar öldükten sonra cenneti hak edip etmediklerine biz karar vereceğiz.

Bu sevda ile ileri zekalı akıllılar, uymuşlar sahte peygamber Kuznetsov'a, düşmüşler ardına.
Kendilerini Tanrı yerine koyarak kuracaklarmış mahkeme, vereceklermiş karar diğer insanlar hakkında ve kim gide cennete, kim gide cehenneme.

Hani bazen insan kulaklarına ve gözlerine inanamıyor.
Çağ teknoloji çağı.
Çağ iletişim çağı.
Çağ bilgi çağı.

İnsanın aklını ve hafızasını durduracak, inanılası güç şeylere tanıklık etmek gerçekten ilginç.
Hani böyle şeylerde varmı, dedirtecek cinsten bir abukluk.

Mizahmı desem şu zamanda böyle şeylere ve kahkahalarla gülsemmi, yok eğer trajedimi desem böyle şeylere oturup ağlasammı.

Bilemedim.