Modern zamanın Sufisi

Bir çok insanın yaşamı kötü bir şeylerin olacağı, hayat akışının bir şekilde olumsuza gideceği yolunda  bir korkunun egemenliğindedir. İnsanlar kaygılarından kaçmak için, TV, bilgisayar, iş, arkadaş ilişkileri gibi oyalayıcı şeylere bağımlı hale gelirler. Bir şeylere inanayım, bir şeylerle meşgul olayım derdine düşerler. Dünya aleminde vakit geçirecekleri oyuncaklar ararlar.

‘’Şu şunu dedi’’ ‘’Bu bunu dedi’’ diye telaşlanıp dururlar. Dışarıdan gelen seslere son derece duyarlıdırlar. Etrafta olup biteni tüm hücreleriyle  umursarlar da içlerindeki yangınla hiç alakaları yoktur.

Oysa ki hayat, bize içimizdekileri geri yansıtır. İçimizde bütünlüğe ulaştıracak dinginlik ve huzur egemen değilse, dışarıdaki sesler asla kesilmeyecektir. Zannedilir ki özgürlük çağın getirdiği bir kavramdır. Yeni bir olgunun adıdır. Oysaki yüzde yüz teslimiyetle yönelinen İslam, özgürlüğün diğer adıdır. İnsan Allah’a teslim olduğu her konuda esaretten kurtulur. Allah’ a teslimiyet, kişinin içinde kaynayan  suyun  buhar olup uçması ve yanmakta olan odunların kül olup sönmesiyle gerçekleşir.  Beşeri his ve özellikleri söndürmek, her şeyle bütünleşme hali yaratır.

Yaşam yolunda dış kabuktan içe yöneliş, bir sufi hissedişiyle mümkün olabilir. Bir sufi olabilmek, bütünde teki görebilmektir. Gördüğün her zerrenin aynı şey olduğunu algılamak, duyduğun her sesin aynı  ses olduğunu idrak edebilmektir. Manaları iç içe geçirip, cem etmektir. Ancak, farklı olanları bir görebilmek, tevhide ulaştırır. Oysa ki yolcu, dünyaya geldiğinden itibaren bölmeyi öğrendiğinden, beynin bölücülükten kurtulması süreç gerektirir.

Sufi, Hakk’ tan gelenle yola çıkandır. Yolu Hakk yoludur. O, eyleme geçirilmeyen bilginin peşinden koşmanın anlamsızlığını farkındadır. Bilir ki hayata geçirilmeyen bilgi, zihindeki yığıntıdır. Sufinin bilgisi, sezgisel bir bilgidir. Işığa dönmeye çalışan bitkilerin bile güneşe doğru hareket ettiğinin farkındadır. Bir sufi de  her an bir şe’ndedir. Eylem halindedir. Farklı farklı diyarlardan geçip tek olan  nehre ulaşmak amacındadır.

Bir sufi olmak, her daim manevi tekamül peşinde koşmaktır. Manevi tekamül peşinde koşayım derken dünya hayatından da ayrılmamaktır. Hayatın içinde  Allah’la  ilerlemek, dünyasal  görevlerini de yerine getirmektir aslolan. Sufiler dünyevi sorumluluklardan kaçmak yerine, sorumluluklarını da  en iyi şekilde yerine getirirler.

Dünyada olup bitenleri içine geçirmek yerine, içinde olup bitenlerin  hissedişinde olmaktır sufilik. Kalbe giden bir yolculuktur. Kalbin perdesinin kalkması , ikramının ulaşması için yakarıştır. Kendi içindeki en iyiyi dışarı çıkarma sürecidir. Derinlerinde sahip olduğu potansiyele yol alma seferidir.

Modern zamanın sufisi olmak işte böyle bir şeydir. Yaşayanın hissedişi aklı sınırıyladır. Sufi olmak, bir yaşam tarzıdır. Hakka giden bir yolculuktur. Sağa sola kaymadan ilerleme cesareti göstermektir. Mecazi muhabbetlerle gönlünü dağıtmadan yol almaktır. Allah sırların hazinesi olan Bismillah ile başlayan yolcunun kalbini nurlandırsın da yolları sonsuza dek açılsın İnş'Allah.                                                                                                                                          Ayperi Ferda ORAL-Eğitimci-Yazar