Mono Poz

Hırslıyım! Böyle bir şey ilk kez başıma geliyor!

Sebebini biliyorum! Doktora söyleyemiyorum!

Sokağımızın kulağı küpeli tüylü kalender kızı “Hayati” yere düşen anahtarımı almak için eğildiğimde elimi yüzümü yaladı!

Onun hırsı bana bulaştı! Tanrım! Bana yardım et! Hırsiye oldum ben!

Sokak kedileri ondan illallah ediyor! İşi gücü onların peşinden koşmak!

Salya sümük kovalarken kendinden geçiyor! Söylenip duruyor!

Avcı kızım Orti bir keresinde bana tercüme etmişti!

“ Yan bastın çamura yattın, günahın büyük; yakalarsam mucuk mucuk!”

Diyormuş!

Orti’nin tercümesi bana pek inandırıcı gelmedi, çünkü Orti fanatik bir “Tarkancı”

Nerde kalmıştım! Hırstan söz ediyordum! Garip olan benim canım kedi kovalamak istemiyor!

Ben inim inim inleyen top, aşk yazmak istiyorum!

Ceplerimi karıştırıyorum! Buruşuk alış veriş listesi buluyorum!

Kelimeler kıkır kıkır gülüyor sıraya geçmiyorlar!

En acımasız kelimelerden olan; Şehvet genelde ağır başlı olan Şevket’te beni çekiştiriyor!

“Şuna bak kendini nasıl da helâk ediyor; tırnaklarında oje yok, elleri ciğer balık kokuyor!” Kedi maması, köpek kakası ayol senin aşk meşk yazmak neyine!”

İçimde kopan fırtınalı dalgaların dışa taşmaması için; kendime güçlükle hâkim oluyorum! Ellerimi klavyeden çekiyorum; sandalyeme yaslanıyorum; mümkün mertebe yorgunluktan kan çanağına dönmüş gözlerimi bayılta bayılta bir poz veriyorum ki kedim miyavlayarak odayı terk ediyor!

Hay Allah olmadı diyorum! Sesli düşünüyorum! Kelime Dedikodu başlıyor diğerlerini kışkırtmaya “Hayda! Üstüme iyilik sağlık, Hayati’den kaptığı hırs mikrobu kadını dellendirdi!” Kelime Empati, Dedikodu’yu şöyle bir süzüyor, dudaklarını büzüyor! Bluzunun üst düğmelerini, iliklerinden tek tek ayırıyor ve beni kayırıyor!

“Kadını rahat bırakın, bir pozdan ne çıkar; zaten üstündeki sanki bir çuval!

Mono Poz gördünüz mü? İkincisini denemiyor bile; başarılı olamayacağını bilmeyecek kadar menopoz girdabında değil! Bırakın denesin hevesi kursağında kalmasın! Onların kuşağı seks kelimesinden ziyade Günah kelimesiyle haşır neşir oldular! Bak kız Dedikodu! Gördün mü? Uyuyakalmış zavallı!

Ne olurdu çeneni tutuverseydin; onun yazacağı aşk meşk olsa olsa uyku ilacı olurdu!”

Ben uyumuyordum, uyur gibi yapıyordum! Tanıdığım bildiğim kelimelerden utanıyordum; mono pozu ağzıma yüzüme bulaştırdım! Umarım yine eskisi gibi olabiliriz! Anlamını bildiğim kelime dostlarım beni affeder; bir daha mı tövbe!

Her tarakta bez dokumak her zaman zevk vermiyor!

Her birey sağlık açısından, kendi tarağını kullanmalı bence; ne olur ne olmaz!

Yarın sabah erkenden aşı olmaya gitmeliyim! Hayati’ye hırs yakışıyor başka eğlencesi evi barkı yok! Garibim asla anne de olmayacak; kulakları küpeli!

Bazı kelimeler başlı başına birer tilki; onlara meydanı boş bırakmamalı!

18. Kasım 2008 İzmir

Bir blog yazdım; uyuyakaldım hayatımda hiçbir şey değişmedi!