- Kategori
- Şiir
Muamma
Muaamma / Salih ERDEM
Yorma beni boşuna nedenlerde, niçinde
Ne dipte ne uçtayım; ne az da ne çoktayım!
Ninnilerde, türküde; destanların içinde
Masalların başında bir var da bir yoktayım!
Hükmü olmaz günlerin, haftaların, ayların
Unuttum sayısını yıktığım sarayların
Âlemin kuramında çelik telli yayların
Zamanla sonsuzluğa fırlattığı oktayım!
Hayallerin düşleri suladığı gidende
Asırları eskittim girdiğim her bedende
İzahı yok hükmümün müspet ilimde, fende
Mecnunun delilikte geldiği son noktayım!
Ne mantık açıkladı ne tarih sırra erdi
Bir formülü olsaydı matematik çözerdi
Kâşifler varlığımı mutlaka fark ederdi
Hiçliğin zirvesinde; gözü, gönlü toktayım.
…
Delice bir rüzgârdım; azıcık din, dediler
Atının terkisinden hele bir in, dediler
Ötesini düşünme derin derin, dediler
Bir damladan ibaret süren artçı şoktayım!
18 11 2016
Salih ERDEM