Mübarek Adamlar...

Adı üzerinde mübarektirler...

Kutsanmış hissederler kendilerini, dini imanı dillerinden düşürmezler...

Kendilerini bulunmaz, eşi emsali olmayan liderler olarak görürler...

Ne yaparlarsa doğru yaparlar... Kendilerinden başka akıllı da yoktur...

Mübarekliği de babadan oğula geçirmek için her yolu denerler...

Kendilerini çoban, halkları da koyun yerine koyarlar...

Halk içinden çıkan kara koyunları da hiç sevmezler...

Ülkelerindeki tüm yetkilerin kendilerinde toplanmasını isterler... Bunu, demokrasi adına yapıyormuş, halkı çok düşünüyormuş numarasıyla yaparlar... Takiyye denilen sanatı çok iyi kullanırlar... Padişahtırlar ama demokrat pozu verirler... İstediklerini hapse attırırlar, bunu kanun adalet adına yaptıklarını söylerler... Basının medyanın dizginlerini ellerinde tutarlar, aykırıları temizleme ve terbiye etmenin yolunu da bulurlar... Yola gelmeyenlere vergi müfettişi gönderirler, açıkları bulurlar, bulamazlarsa açık yaratırlar... Önce suçlu ilan ederler, arkasından da belgelerini, delillerini uydururlar... Kısacası sus pus ederler, mum gibi yaparlar, imana getirirler... Hep üst perdeden konuşurlar, çağırırlar, bağırırlar ve tehdit ederler... Gerektiği zaman rol icabı ağlamasını da bilirler...

Tek seçicidirler. Milletvekillerini, yargıçlarını, tüm üst kadroları kendileri seçerler... Polisleri kendilerine iyice bağlamak için, ekonomik, sosyal haklar yönünden imtiyazlı hale getirirler...

Kendilerini iyi koyun güdücü olarak görürler... Dindarlık pozlarıyla, kullarını daha dindar hale getirerek uyutmaya çalışırlar...

Kısacası çok mübarektirler... Bunlardan her ülkede çok sayıda bulunur...

Arap ülkelerinin Mübarekleri, şimdi uykudan uyanmış kullar, ümmetler tarafından sıkıştırılıyor...

Bazı mübarekler, tonlarca altınlarıyla sığınacağı mübarek yerlere doğru kaçarken, bazı mübarekleri de korku sarmış durumda...

Tüm dünyanın mübarekleri korkmaya başladı... Bulaşıcı bir salgın gibi ülkeden ülkeye yayılıyor...

Eh ne diyelim... Mübarek olsun...