Mucize kelimeler

Genel olarak İnsanların kendisi ile barışık olmasıyla toplumsal barış arasında doğrudan bağlantı kurulabilir. Eğer toplumsal barış, İnsan üstüne tesis edilebilen bir olgu ise, o zaman temel unsur insandır. Kendisi ile barışık olmayanın özgüveni yoktur. Özgüveni olmayan insan kendine güvenemez o nedenle özür dileyemez. Özür dileyemeyen insan teşekkür de edemez. Teşekkür edemeyen insan evet diyemez. Evet diyemediği için hayır da diyemez. Hayır diyemeyen insan iki yüzlü olmak durumundadır. İki yüzlü insan yalancıdır. Yalancı insan ahlaksızdır. Ahlaksız insanın manevi dünyası parçalanmış, vücut ve ruh bütünlüğü bozulmuştur. İnsanın ahlakı kendisinin kendisini yeryüzünde nereye nasıl konumlandırdığı ile ilişkilidir.

Yeryüzünde; gördüğü, duyduğu, algıladığı ve bildiği her şeyi tanımlaması, açıklaması ve bir şekilde anlaması gerekir. İnsanlığın zihninde bilimsel bir yer bulan yaratılmışlık felsefesi; insana, her olayı açıklama ve iç dinginlik kazandırma, kendisi ve çevresi ile daha barışık olma imkanı tanır. Buradan yola çıkarak; özgün yapısıyla korunmuş ve çekilip uzatılmamış haliyle yaratılışçı duruş, içsel dinginliğimizi oturtabileceğimiz en güzel temeldir.

Evet, Hayır, Özür dilerim, Teşekkür ederim

Teşekkür edebilmek kendine güvenin, karşısındakinin kişiliğine saygının bir sonucudur. Size birisi küçük bir fayda verdiyse teşekkür edin ki, daha sonra size vereceği faydada tereddüt etmesin.

Birini incittiyseniz ‘oda beni falan zaman incittiydi’ demeyip ondan özür dileyebilmeli.

Bir düşünelim, hiç kendi çocuğunuza karşı hata yaptınız mı? Ona haksızlık yaptığınızı fark ettiniz mi? Peki böyle bir durumda çocuğunuzdan özür dileyebildiniz mi? Kızınız siz koltuğunuza oturduğunuzda ayağınıza terlikleri getirince teşekkür ettiğiniz oldu mu?

Bu dört tane mucize kelime, millet olarak çok az kullandığımız kelimelerdir.

Bunun en açık göstergesi, tartışma kültürümüzün gelişmemiş olması ve tartışmak yerine kavga etmemizdir. Özür dileyebilmek, iç dengelerimizin yerli yerindeliğine bağlı olduğunu biliyoruz. Kendi fikrimizin doğruluğunu savunurken, diğerlerinin fikirlerini savunma hakkını tanımamak kişisel zorbalık barındıran davranışlardandır. O halde özür dilemek, teşekkür etmek, evet ve hayır kelimelerini kullanmaktan kaçınmamız, kendimize yapılmasını istemediğimiz haksızlığı ötekilere reva görmemiz anlamına gelir.

Hakkını teslim etme

Osmanlı devletinin kuruluş felsefesinin temelinde İslam inancı vardır. Güvenliğini sağlayan ordusuna peygamber ocağı adını vermiş ve ordusuyla gittiği her yere insanın özüne uyan ahlak anlayışını götürmüştür. Batının; Fransız ihtilaliyle evrenselleştirdiği bireysel doğuştan hakları, Osmanlı kuruluşundan o zamanlara kadar, birey yaşamında ve devlet işleyişinde içselleştirmiştir. Avrupa ortaçağ karanlığında kendinden olmayanları boğazlarken, bu boğazlama yarışından kaçanları Osmanlı devleti salt insan oldukları için bağrına basmıştı. Avrupa bu değerleri 18nci yüz yılda keşfettiğinde; Osmanlı devleti dört asırdır diğer din, dil ve ırktan insanlara, kendine tanığı hakları tanıyarak gerçek laikliği uyguluyordu. Avrupa devletleri din ve mezhep savaşlarından kurtulmak için keşfettiği laikliği; Osmanlı devletine dini inancıyla yerleşmiş, bütünüyle diğerlerine bakışını kendi inancıyla kazandığı hoş görü yeteneğiyle geliştirmişti.

Bireysel ölçekteki ilişkilerde verme ve yardımlaşma alışkanlıkları yaygın olan Osmanlı toplumuna, bu nedenle vakıf medeniyeti deniyordu.

Bu genel egemen içsel dönüşümü yaşamış insanların oluşturduğu Osmanlı Devleti; Ramazan ve diğer dini günlerinde oldukça yoğun yaşadığı, insani hasletlerin doruğa ulaştığı dönemleri yıl boyunca hayatına uygulama çabası içinde olmuştur.

Bu vesile ile içinde bulunduğumuz Ramazan ayında insanların kazandığı seviyeli, saygılı, düzeyli ve diğerlerini de düşünen barışçı tutumunu yıl boyunca sürdürmesini dileyelim.