Muhabbet sevgiden hasıl olur

Toprak olmasaydı yağar mıydı yağmur, çiçekler olmasaydı doğar mıydı güneş.

Sen ey toprak ve sen ey çiçek yağmurun, güneşin kıyamadıklarısın.

Yağmurdan uzak kalınca nasılda susuzluktan çatlamış dudaklara benziyorsun.

Boynu bükük kalmasın, solup sararmasın yaprakları dökülmesin diye doğuyor güneş güller üstüne.

Yolcusu olmasaydı yol olur muydu? Kimseler geçmeseydi köprüler yine kurulur muydu?

Ben pınarları, dereleri nehirleri toprağın sevinç gözyaşları olarak görürüm. O gözyaşları ki geçtiği yerlere hayat verir.

Bir dost şeyle diyor du şiirinde; “Ey sevgili ben sana şiirler yazıyorum. Sen onu okuduğun zaman benim kelimelerim senin dudaklarından öpsün diye”

Gökler gürüldüyor ve ardından yağmur yağıyor. Bulutların sevgilisi toprak yağmurla buluşuyor. Bulutlar lisanı halleriyle kim bilir belki de toprağı öpüyor.

Biri olmasaydı öteki olmazdı. Bal deyince akla arı gelir. Çiçek olmasaydı bal olur muydu? Söyleten olmazsa söyleyen olmaz ki.

Kim gönül yollarını iyi keşfederse sırrını da açığa çıkartır. Sanır ki söz dilden çıkıyor. Oysa söz gönüllerde saklı bir define idi. Onu birisi buldu.

Kimi var definenin üstünden geçer farkına varmaz. Kimisi de günlerce ötelerden hisseder. Kimisi yanı başında duymaz kimisi kıtalar ötesinden haberdar olur.

Gönüle inecek söz olmasaydı duyduğumuzu nasıl anlayabilecektik. Bunun gibi kimi sevginin yüzünde dolaşır kimi özünde. Kimi anlar kimi anlamaz. Kimi farkına varır kimi de varamaz.

Güneşten gıda almak isteyen yüzünü güneşe çevirmelidir.

Yağmur bekleyen toprak çatlak dudaklar gibi gökyüzüne bakıp dua etmelidir.

Mevlana; “Gürül gürül akan pınarın başına boş bir testi koysalar kırk orada beklese kendi başına dolmaz” diyor. Bir el o testiyi pınarın ağzına koymalı ve testi öyle dolmalı.

Uzat testini uzat ki akan sularda dolsun.

Sevgili de böyledir. Bir türkü yakılıyorsa birine yakana değil, onu yaktırana bakmalı. Bir söz söyleniyorsa gönüllere kazınan, söyleyene değil söyletene bakmalı.

Sevgili olmasaydı ne söz söylenir ne de türkü yakılırdı. Tıpkı yağmurla toprak gibi…

Kendisi aydınlanmak istemeyeni hiçbir yıldız ve güneş karanlıktan kurtaramaz.
Hey dostlar unutmayalım ki muhabbet sevgiden hasıl olur.

Sevgi yoksa muhabbet olmaz.

Muhabbet olmayınca konuşan diller de lâl olur.