Muhtar dayağı yakın!..

Bu Muhtarın gide-gele saray kültürü almış belli…
 

“Akşam ezanından sonra kızların yanlarında velileri olmadan sokağa çıkması…

Gençlerin bir arada toplanıp sesli kalabalık yapması…

Öyle elinde sigara falan yasak….”

“Uymayan gençleri eşek sudan gelene kadar döverim”..

(Muhtar sarayda en lüks şeyleri yiyip – içiyor. Sonra da çoşup efendisine yalakalık yapıyor.)

Babam okul müdür ama bir öğretmendi, mahallenin bütün çocuklarını tanırdı…

O sert adam gülümser, başlarını okşar, selam gönderirdi babalarına…

Mahallenin bütün çocukları sanki babamındı…

Birisi düşüp dizini kanatsa, birisi hastalansa, birisi sınıfta kalsa, tüm mahallenin anneleri çat kapı koşardı…

Şefkatlerimiz öyle yakındı… Bir cenaze olduğunda mahallede, hiçbir evde radyo çalmazdı…

Müzik sesi duyulur, ayıp olur komşuya, acısı varsa paylaşılırdı, hangi evde olursa olsun, tüm mahalle yas tutardı…

Şehrin caddesinden bir cenaze geçtiğinde, caddedeki insanlar saygılı davranır,esnaf kapının önüne çıkar, gücü olanlar koşup bir ucundan tutup da tabutu, dualar farklı olsa da uğurlarlardı…

Sevinçlerimiz ve acılarımız öyle yakındı…..

O mahalle ve o halk komşular yok şimdi.Ne oldu bize ?...
 

Mahalle baskısının en ucudur şu saray muhtarları…

Muhtarların, mahalle baskısını temsilen saraydan geçirilmesi, ciddi bir sosyal projedir…

Bundan sonra bu tip muhtarlardan yalakalık yapmaları için kin, nefret, baskı, taciz, artık öyle bunlara yakındır…

Gençler muhtarı görünce yolunuzu değiştirin yoksa dayağı yersinin benden söylemesi.

ozcanvural33@hotmail.com