- Kategori
- Deneme
Murathan Mungan'ın Çador'undan çıkmak ya da...
İçinde, içimde onun gibi yürü, koş koş koş!...
Ah Akhbar, sen boşuna tam ŞİMDİ gelip girmedin dünyama.
Dönemeyen benin dönenisin SEN.
Sen, niye gittiğimi sorgulatansın, baştan. Sonra neden kaldığımı sorduransın durmadan. Sonramı, sonraya bırakmadan yürümemi isteyensin, peşinden başlangıçta olduğu gibi, koşmamı.
Koş KOŞ koş!...
Bir hikaye mi yazıyorum? Yoksa o yazılmış hikayeyi BAŞTAN mı yaşıyorum? Olmadı, hikayeyi bozup, hikayemi, oraya varmak için, aynı onun gibi koşuyor muyum?
O adam niye gözünü bana dikmiş bakıyor; ne var bende, yok?!
Kadınların kurtuluşu mu o kuyuya girmek, ya erkeklerin kurtuluşu? Öldür öldür nereye kadar, para pul? Toprak benden çıkmak istiyor, ben ondan.
Akhbar, bulsaydın ne olacaktı? Bulamadın, daha İYİ mi oldun?
Arka arkaya okuduğum kahramanlar, hepsi ama hepsi beni çağırıyor. Gidemiyorum peşlerinden. Gördüklerim, göreceklerim korkutmuyor beni; bu BAŞKA bir şey.
1. Not: Seni elimden bırakır bırakmaz öyle KOYU bir yalnızlık sardı ki beni, senden korktum.
2. Not:
Çador,
çabuk girdiğin gibi
acele ÇIK hayatımdan!
Dünyam, işte dünyam
o kadar
rüyasız.
Ş.Y.