Müşterinin aynı ürün için ikinci defa gitmediği dükkânın ticari formata uygun olmadığı söylenebilir

Satış olmazsa dükkân sahibinin sorunu. Ama o dükkânlar genel ekonomiye dâhil kaynaklarla açılıyor.  Bu yüzden açılıp satış yapamayıp kapanan dükkânlar sadece sahibine değil ülkeye de zarar veriyor. Bu nedenle satıcılar “Ben girdim, batırdım çıktım, para benim kime ne” diyemez. Sadece kendine değil ülkeye de zarar verdiğinin bilincinde olmalı.

Çünkü devlet belki o iş yeri için kredi açtı, teşvik verdi. Orayı işgal ettin, belki başka biri değerlendirecekti. Küçük de olsa ülke yatırımlarına sekte vuruldu, belki bir ekonomik girişimi boşa çıkardın. Başarılı olsan belki bir istihdam veya devlete vergi sağlayacaktın. Yani bu iş şekerci dükkânı açtım, şeker satamadım, kapattım basitliğinde olmuyor maalesef.

Peynir satıyorsun, sana müşteri bir kez geldi peynir aldı, bir daha gelmedi. Beğenmedi demek ki. Müşteri tarafından beğenilmeyen ürünü niye satıyorsun! Diğer ürünlerde de buna benzer şeyler olduğu zaman satış formatına uygun ticaret yapmıyorsun demektir. Kapat demeyeceğim çünkü kapatmak da masraf ve külfet, hiç açma.

Ürünlerini önce kendin tadacaksın, sen kendin beğenmiyorsan müşteriye de satmayacaksın. Ürünlerin iyi başka nedenle kapatıyorsan ticari kararlarda yanlışlık yapmışsın. Ürünlerin beğenilmiyorsa ticarette yanlış yapıyorsun. Ticari kararlar bilgi ve tecrübe gerektirir. Dükkânı nereye açıyım, nasıl bir dükkân olsun, ne satayım… Bunlar seni zarara uğratır. Ama müşterinin beğenmediği ürünleri satmaya çalışmak seni ayrıca sorumlu yapar.

Ticaretimiz maalesef bu kadar detaylı kontrol edilmiyor. Adam açıyor, kapatıyor zarar edip kapatma cezası yeterli görünüyor. Ne satıyor, bakacaksın. Adam peynir satıyor, bir gelen bir daha gelmiyorsa ticari formata uygun satış yapmıyor demektir, bu da devletin sorunundur.